Przeglądanie 1041 pozycji zakresu Bronowscy - Bzowscy.
3456[7]891011
Bronowscy - Bzowscy
(2) Wojciech cz. Olbracht, syn Mikołaja i Orzelskiej, wspomniany w r. 1622 (G.76 k.174), jak to widzieliśmy wyżej, z przeprowadzonego w r. 1624 działu z bratem dostał dobra rodzicielskie we wsiach Linne, Chrapiewo, Dobrownica i Szymany w p. sier. Z żoną Anną Przyborowską, córką Stanisława, zrazu podczaszego poznańskiego, potem kasztelana biechowskiego, spisał w r. 1626 wzajemne dożywocie (P.1415 k.643) i t. r. dostał od teścia zastaw części wsi Przyborowo (P.1017 k.5v). Żonie tej zapisał w r. 1626 sumę 10.000 zł. (P.1016 k.54). Wieś Doborwnicę i części w Szymanach sprzedał w r. 1629 za 4.000 zł. Andrzejowi Zbierzchowskiemu i żonie jego Barbarze Goreckiej (R. Kal.11 k.89). Był w r. 1637 cześnikiem poznańskim (G.80 k.261). Przed r. 1638 nabył od Macieja Jaskóleckiego, sędziego ziemskiego kaliskiego, wsie Jeziora Wielkie i Winna w p. pyzdr., a sprzedał je w r. 1644 za 67.000 zł. Krzysztofowi Tuczyńskiemu (P.1036 k.250v; 1420 k.805; 1421 k.681v). W r. 1648 był sędzią kapturowym poznańskim (P.173 k.464). Od Łukasza Gorajskiego kupił w r. 1649 za 36.000 zł. wsie Brudzyń, Dziekczynko i pustkę Zakonowo (P.1424 k.704). T. r. umarł (ib. k.988). Wdowa w r. 1651 zapisała 50 zł. rocznej prowizji córce Dorocie Aleksandrze, klarysce gnieźnieńskiej (G.82 k.458, 458v). W r. 1652 ona i synowie: ks. Stanisław oraz Władysław, zostali skwitowani przez córkę zamężną Żychlińską z 8.000 zł. posagu, z czego 6.000 zł. zapisali ci bracia (P.1064 k.852v). Zmarła między r. 1672 i 1673 (Kc.131 k.345; G.85 k.20). Inne córki Wojciecha i Przyborowskiej: Zofia, w l.1654-62 żona Andrzeja Jana Gostkowskiego, Petronella, w l. 1662-70 żona Macieja Grochowickiego, łowczego kaliskiego, Marianna, niezamężna w r. 1651 (G.82 k.319), w r. 1652 żona Krzysztofa Żychlińskiego, wreszcie Krystyna, cysterka ołobocka 1673 r. (G.85 k.20). Wspomniana już wyżej Dorota Aleksandra, klaryska gnieźnieńska, żyła jeszcze w r. 1690 (G.89 s.90). Synowie, Stanisław i Władysław.
a. Stanisław, syn Wojciecha i Przyborowskiej, dostał kanonię katedralną krakowska jeszcze jako kleryk w r. 1648, instalowany na nią jako diakon w r. 1649, wraz z bratem Władyslawem dał t. r. matce dożywotnie użytkowanie części Brudzynia, Dziekczynka i Zakonowa (P.1424 k.988). Kanonik sandomierski 1651.8/III r. (Wiśniewski, Katalog). Dał w r. 1668 zapis wieczysty na Brudzyniu Katedrze poznańskiej (Hip. Wągr., Stempuchowo) wsie Brudzyń, Dziekczyno, Dziekczynko i Zakonowo oraz młyn w Dziekczynie Wybranowym sprzedał w r. 1686 za 36.000 zł. Krzysztofowi Grzymułtowskiemu, wojewodzie poznańskiemu (P.1112 XII k.35v). Był też sekretarzem królewskim i dziedzicem Bożegodaru 1688 (Boniecki). Umarł w r. 1690 mając lat 67 (noty Reiskiego).
b. Władysław Mikołaj, syn Wojciecha i Przyborowskiej, występował w r. 1649 (P.1424 k.988). Umarł bezpotomnie między r. 1667 i 1672 (Kc.131 k.37v, 345).
2) Stefan, syn Marcina i Popowskiej, małoletni w r. 1575 (P.1298 k.561), obok brata Mikołaja współdziedzic dóbr Kępa i Wąsosze 1589 r. (I. Kon.23 k.534v). Żeniąc się w r. 1597 z Elżbietą Russocką, córką Maksymiliana, dostał przed ślubem, 24/XI, od jej brata Stanisława Russockiego zapis 4.000 zł. posagu (ib.26 k.292v). Z działu przeprowadzonego z bratem Mikołajem, a dotyczącego dziedzictwa po stryju Wojciechu i po matce, dostał t. r. Wąsosze, Kępę z pustką Kępka oraz dopłatę 8.000 zł. gotówką (P.1402 k.280v). i zaraz od brata odkupił Brodzino, Dzielczyno i Zakonowo za 15.000 zł. (ib. k.282). T. r. części w Żarczynie, odziedziczone po stryjecznym bracie Janie, a przypadajace sobie w skutku działów przeprowadzonych z bratem Mikołajem, sprzedał za 4.000 zł. Janowi Karnkowskiemu, kasztelanowi lędzkiemu, mężowi wdowy po tymże bracie Janie B. (ib. k.445). Części Puzdrowca sprzedał w r. 1598 za 850 zł. Janowi Janowskiemu (ib. k.601). Wsie Wąsosze, Kępa i pustkę Kępka sprzedał t. r. za 12.000 zł. bratu Mikołajowi (ib. k.772). Elżbieta Russocka żyła jeszcze w r. 1613, kiedy to Stefan na połowie wsi Brudzyno, Dziekczyno i Zakonowo oprawił jej 4.000 zł. posagu (P.1408 k.367v). W r. 1620 na połowie wsi Brudzyno, Dziekczyno i Zakonowo oraz na połowie młyna Dziekczynek oprawił posag 4.000 zł. drugiej swej żonie Katarzynie Zakrzewskiej (P.1412 k.244), córce Jerzego, którego jednocześnie z tego posagu skwitował (P.1004 k.1577). Brudzyno Dziekczyno z młynem zw. Wybranowo i pustkę Zakonowo sprzedał w r. 1623 za 26.000 zł. Piotrowi Grochowickiemu (P.1414 k.216v). Otrzymał konsens królewski 1623.7/VII r. na scedowanie wsi pustej Posługówko w pow. gnieźnieńskim Jakubowi Grochowickiemu (M. K.170 k.338), zaś 1626.21/III r. na scedowanie tejże wsi Piotrowi Wybranowskiemu (ib.174 k.80v). W r. 1631 skwitował bratanka Wojciecha z prowizji od sumy 2.000 zł., za którą Stefan miał sobie zastawioną wieś Linne w p. sier. (P.1024 k.440). Nie żył w r. 1636 (P.161 k.456v). Katarzyna z Zakrzewskich żyła jeszcze w r. 1628, ale musiała umrzeć niedługo potem, bo już w r. 1630 Stefan był mężem Małgorzaty Chociszewskiej, córki Andrzeja i Szamarzewskiej, która wniosła posag 2.500 zł. (P.1023 k.1352v). Małgorzata jako wdowa po Stefanie B. występowała w r. 1636, kiedy kwitowała małżonków Deręgowskich z 600 zł. jako połowy sumy 1.200 zł., ostatniej raty należnej ze wsi Podlesie Kościelne (P.1033 k.733). W r. 1637 kwitowała swych braci z 2.000 zł. na poczet sumy posagowej 3.000 zł., zapisanej jej przez jej ojca (P.1036 k.629). W r. 1641 wdowa w imieniu własnym i swych dzieci, Wojciecha i Jadwigi, kwitowała Wojciecha Jastrzębskiego z 400 zł. czynszu rocznego od sumy 2.500 zł. zabezpieczonej na wsi Podbiele (P.1044 k.142v). Żyła jeszcze w r. 1673 (P.1426 k.258), nie żyła już w r. 1695 (P.1130 XI k.65). Z pierwszej żony córka Anna, w r. 1622 żona Stanisława Mierzwińskiego, z drugiej synowie, Jan i Jerzy, o których niżej, córki: Teresa i Marianna niezamężne obie w r. 1645 (P.1052 k.285). Z nich, Teresa wyszła w r. 1653 krótko po 19/IX za Stanisława Bolesza, Marianna zaś była w l. 1653-75 żona Wojciecha Franciszka Mieruckiego. Z Zakrzewskiej była jeszcze córka Dorota, ochrzcz. 1628.10/II r. (LB. Szemborowo). Z trzeciego małżeństwa był syn Wojciech i córki: Wiktoria, klaryska gnieźnieńska w l.1645-47 (P.1052 k.744; 1056 k.248), i Jadwiga Konstancja, niezamężna w l. 1641-42 (P.1044 k.142v; 1056 k.248), w r. 1658 1-o v. żona Wojciecha Gogolewskiego, 2-o v. w l. 1661-87 żona Franciszka Gołeckiego. Z synów, o Wojciechu mogę powiedzieć jedynie to, iż jako małoletni występował w l. 1636-47 (P.161 k.456v; 1056 k.248). Bezdzietny, nie żył już w r. 1658 (P.1070 k.174).
(1) Jerzy, syn Stefana i Zakrzewskiej, małoletni, wraz z braćmi pozostawał w r. 1636 pod opieką Stanisława Przyborowskiego, kasztelana biechowskiego, i Wojciecha B., swego brata stryjecznego (P.161 k.546v). Wraz z bracmi dziedzic Podlesia Kościelnego 1639 r. (P.1040 k.464). W r. 1645 w imieniu własnym i sióstr swych, Teresy i Marianny, skwitował Wojciecha Jastrzębskiego, obecnego dziedzica Podlesia Kościelnego z 672 zł. prowizji rocznej od sumy 4.200 zł. którą ojciec Jerzego zapisał był na tej wsi owym córkom jako ich posag (P.1052 k.285). Z żoną swą Katarzyną Baranowską, córką Macieja, spisał wzajemne dożywocie w r. 1649 (N.225 k.279v), a w r. 1652 dla zrodzonych z niej dzieci mianował między innymi ks. Stanisława B. kanonika krakowskiego (P.1064 k.489). Był w r. 1652 tenutariuszem Objezierza. Katarzyna Baranowska w r. 1653 cedowała Barbarze z Strzeleckich Dadźbogowej Baranowskiej sumę 8.000 zł., stanowiącą połowę sumy 16.000 zł., którą jej ojcy zapisał był Albtacht Baranowski, kasztelan kamieński, sposobem wyderkafu na wsiach Szamocino, Lastkowo i Hamer w p. kcyń. (P.1066 k.594v). Jerzy żył jeszcze 1653.19/IX r., kiedy to w Nieczajnie spisywał kontrakt małżeński z Boleszem o rękę swej siostry Teresy B. (N.227 k.40, 41). W r. 1657 Katarzyna Baranowska spisywała już wzajemne dożywocie z drugim swym mężem Wacławem Rożnowskim (G.82 k.1199v). Jerzy miał syna Franciszka Stefana, ochrzcz. 1652.8/XI r. (LB. Objezierze), młodo zmarłego, bo w r. 1664 jako jego jedyne spadkobierczynie występowały siostry, Marianna Mierucka i Teresa Boleszowa (P.1075 k.333).
(2) Jakub, syn Stefana i Chociszewskiej, cysters koronowski, w r. 1637 zbył swe prawa do spadku ojcowskiego bratu Jerzemu (P.1036 k.91). W r. 1648 był kustoszem konwentu koronowskiego (Kc.129 k.372). Zob. tablicę.
Z tego samego Brudzynia, ale nie wiem czy również Prawdzicami, byli
@tablica
następujący B-cy: Swiąszek z Brodzina 1418 r. (G.2 k.117) Wojciech z Brodzina, mąż Małgorzaty z Ruchocina Ruchocińskiej, która 1449 r. miała termin z Janem Cwierdzińskim (G.6 k.65). Wojciech Brodziński cz. Małachowski odstapił w r. 1453 dwa łany osiadłe w Brodzinie ks. Piotrowi, plebanowi w Janow Młynie (dziś Janowcu) (Kc. z r. 1453 k.302v). Andrzej Brudzieński skwitowany został w r. 1519 z wyderkafu w Dąbrowie przez Wawrzyńca Siernickiego (Kc. z r. 1519 k.287).
Brudzyńscy, Brudzińscy, Brodzińscy zapewne h. Rogala, wyszli z Brudzina cz. Brodzina w parafii będkowskiej p. dobrzyńskiego. Siedziała tam licznie rozrodzona drobna szlachta, przeważnie zagrodowa. Sposród niej, ci, którzy używali przydomku Cibor, byli h. Rola. Wśród Ciborów w drugiej połowie XVI w. spotykamy Walentego i Jakuba (Biliński, s.27), w właśnie te dwa imiona figurują w pierwszym pokoleniu B-ch, z którymi mamy do czynienia już na terenie Wielkopolski właściwej.
Może rodzonymi braćmi między sobą byli: ks. Sebastian, pleban leźnicki, i Andrzej, obaj już nieżyjący w r. 1623, oraz Walenty i Jakub obaj nie żyjący w r. 1635. Jakub w r. 1623 występował jako stryj i opiekun małoletniego Jana, syna Andrzeja B. (G.76 k.495v), zaś w r. 1635 występowali: Jan, syn Andrzeja, Maciej, syn Walentego, i Jan, syn Jakuba, wszyscy trzej bracia miedzy sobą stryjeczni a bratankowie ks. Sebastiana (G.80 k.41). Z nich w Wielkopolsce osiedli: Jan, syn Andrzeja, i jego stryj Jakub.
Jan, syn Andrzeja z ziemi dobrzyńskiej (G.78 k.51), małoletni w r. 1633, zobowiązał się w r. 1635 części swe we wsi Brudzino w ziemi dobrzyńskiej sprzedać za 500 zł. stryjecznemu bratu swemu Maciejowi, synowi Walentego (G.80 k.41v). Od Agnieszki Wodeckiej, wdowy po Janie Wolskim, kupił w r. 1637 za 1.000 zł. części wsi Grzybowo Wódki (P.1419 k.61), a t. r. inne części tamże za 1.000 zł. od Anny Nadarzyckiej, żony Baltazara Gliszczyńskiego (ib. k.62v). Żona jego Katarzyna Gostkowska, córka Piotra i Anny Ruchockiej, kwitowała w r. 1649 swego ojca z dóbr rodzicielskich (P.1060 k.4; Py.151 s.133). Jan t. r. na połowie swych części w Grzybowie Wódkach oprawił jej posag 2.000 zł. (P.1424 k.164v). W r. 1651 spisał z tą żoną wzajemne dożywocie (G.337 k.687). Umarł między r. 1655 i 1658, kiedy to Katarzyna, już owdowiała, wyszła 2-o v. za Stefana Drachowskiego, zapisawszy mu krótko przed ślubem, 6/VII, sumę 1.000 zł. (G.82 k.133v). W r. 1676 Katarzyna była już 3-o v. żoną Stefana Przeradzkiego (G.85 k.343v, 344v). Żyła jeszcze w r. 1688 (G.88 k.235). Syn Jana Sebastian.
Sebastian, syn Jana i Gostkowskiej, w r. 1676 mąż Zofii Gorazdowskiej, córki Sebastiana i Marianny Wydzierzewskiej (G.85 k.343v, 344v) brał wraz z żoną w r. 1677 w zastaw za 1.000 zł. części wsi Węgierki od Macieja Doruchowskiego (Py.154 s.82). Od Mikołaja Drachowskiego kupili oboje w r. 1680 za 3.500 zł. części wsi Grzybowo Wódki (P.1101 I k.6). Sebastian występował w r. 1704 jako spadkobierca bezpotomnej Barbary B., żony Hieronima Ozbińskiego, która żyła w r. 1659 (G.92 k.25v). Nie żył już w r. 1705, kiedy to jego trzej synowie, Jan, Piotr i Mikołaj, zastawili części w Wódkach za 3.500 zł. Franciszkowi Grzybowskiemu (G.92 k.55v, 61v). W r. 1708 nie żyła już i Zofia Gorazdowska. Córka Sebastiana Teresa, żona 1714 r. Franciszka Grzybowskiego. Zapewne była jego żoną już w r. 1705, kiedy jej bracia zastawili mu części w Wódkach. W r. 1714 Jan i Mikołaj (Piotr może już nie żył?) części w Wódkach Grzybowie sprzedali za 7.166 zł. Stanisławowi Jaraczewskiemu (P.1148 II k.160). O Janie słyszymy jeszcze raz w r. 1721 kiedy cedował sumę swemu "bratu stryjecznemu" Andrzejowi B. (G.94 k.129).
Mikołaj Stanisław, syn Sebastiana i Gorazdowskiej, był w r. 1708 posesorem połowy Zdzychowic (G.92 k.135). Żoną jego była w r. 1718 Eleonora Bogumiła Zabeltitz, córka Kaspra Zygmunta (G.93 k.369). Wzajemne z nią dożywocie spisał w r. 1720, przy którym to dokumencie ona złożyła swój podpis po niemiecku (P.1177 k.11v). Używała też czasem polskiej formy nazwiska "Sobolewska" (Kc.135 k.261; N.203 k.13). Mikołaj żył jeszcze w r. 1729 (Kc.135 k.285). Może to ten sam Mikołaj zmarł 1735.18/III r.? (LM Pobiedziska). Eleonora Bogumiła nie żyła już w r. 1742, kiedy to wspomniany syn ich Jan (P.1268 k.47). Nie wiem, czy z powyższym Mikołajem Stanisławem można identyfikować Mikołaja, ożenionego w r. 1708 z Elżbietą Kędzierzyńską, córką Adama i Apolonii Sławianowskiej? (G.92 k.134v; P.1144 k.314v).
Jakub z ziemi dobrzyńskiej występował 1599 r. (G.66 k.12). Był może bratem wspomnianych wyżej Sebastiana, Andrzeja i Walentego. Wraz ze swą żoną Dorotą Czewujewską nabyli w r. 1604 sposobem wyderkafu za 3.000 zł. połowę części w Grochowiskach od Jakuba, Wacława i Aleksandra Grochowickich (G.68 k.86v). Od Jana Złotnickiego kupił w r. 1615 za 4.000 zł. wieś Jankowo Małe w p. gnieźn. (P.1409 k.354). W r. 1631 Dorota występowała już jako wdowa (G.79 k.422v). Syn ich Jan.
Jan, syn Jakuba i Czewujewskiej, w r. 1631 dziedzic Jankowa Małego (G.79 k.422v). Może to ten sam Jan w r. 1633 sporządził zapis wzajemnego dożywocia z żoną Katarzyną Małachowską? (G.337 k.549v). W r. 1635 na połowie Jankowa Małego oprawił posag 2.000 zł. żonie (drugiej?) Katarzynie Rożnowskiej, córce Marcina (P.1418 k.469). Żył jeszcze w r. 1637 (G.80 k.333). Tem sam Jan występował w l.1625-36 jako chrzestny (LB Witkowo, raz nazwany Brudzewskim). W r. 1663, już po jego śmierci, synowie jego, Wojciech i Stanisław, zostający pod opieką Jana Małachowskiego (więc może zrodzeni z Małachowskiej?), wydzierżawili Jankowo Małe Kazimierzowi Romanowi (G.84 k.55v). Roman był widocznie już wtedy ich szwagrem. Jako męża Ludmiły B., córki Jana i Rożnowskiej, spotykamy się z nim w l.1673-87. Rożnowska żyła jeszcze, jak się wydaje, w r. 1682 (P.1104 k.477).
Stanisław, syn Jana, dziedzic Jankowa Małego 1673 r. (G.85 k.4), t. r. zapisał dług 3.000 zł. żonie swej Konstancji ze Słup Wałdowskiej, córce Jana (G.85 k.15) i Teresy Niewieścińskiej. W r. 1677 skwitowała ona swoją matkę z 4.000 zł. należnych z dóbr ojcowskich i macierzystych (N.185 k.639v). Stanisław oprawił t. r. żonie swej posag 4.000 zł. (N.225 k.671v). Oboje wraz z żoną sprzedali w r. 1682 Jankowo za 8.000 zł. Elżbiecie Szetlewskiej, wdowie po Kazimierzu Grabskim, kasztelanie śremskim (P.1104 k.332). Stanisław żył jeszcze w r. 1688 (P.1116 XI k.31). W r. 1692 Wałdowska była już 2-o v. żoną Kazimierza Borzęckiego (P.1123 I k.117). Jako po raz drugi wdowa występowała w r. 1719 (P.286 k.28v). Nie żyła już w r. 1713 (P.289 k.58). Córka Stanisława i Wałdowskiej, Marianna dostała w r. 1700 od swej matki zapis 4.000 zł. (Kc.133 k.163v). W l. 1702-13 była żoną Wojciecha Morawskiego. Syn Andrzej. Był jeszcze inny, starszy syn, Kazimierz, ochrzcz. 1676.12/III r., była też jeszcze jedna córka, Anna Teresa, ochrzcz. 1674.5/VII r. oraz dziecko, którego płci nie podano, ochrzcz. 1678.20/IX r. (LB Sw. Michał, Gniezno).
Andrzej, syn Stanisława i Wałdowskiej, ochrzcz. w ostatnich dniach grudnia 1680 r. (LB Sw. Michał, Gniezno) wspomniany w r. 1711 (Kc.134 k.74), kupił w r. 1718 od Stanisława Puchalskiego za 12.000 zł. połowę Obiecanowa w p. kcyń. (P.1160 k.84v). T. r. 12/X zaślubił Mariannę Mazowską, córkę Felicjana i Jadwigi Ossowskiej, wdowę 1-o v. po Adamie Skąpskim i 2-o v. po Franciszku Zarembie (LC Sw. Michał, Gniezno), która przed ślubem z Andrzejem B. zapisała mu dług 10.000 zł. (Kc.134 k.307v). T. r. oboje spisali wzajemne dożywocie (ib.). Andrzej kupił w r. 1720 od Andrzeja Dembickiego za 14.000 tynfów wsie Wieniec i Wociechowo w p. gnieźn. (Kc.134 k.403v). Od "brata stryjecznego" Jana B., syna Sebastiana, dostał w r. 1721 cesję sumy (G.94 k.129). Jako regent grodzki kcyński, przejął w r. 1724 księgi od poprzedniego regenta Zbigniewa Rozbickiego (Kc.135 k.17). Obok tego był w r. 1726 komisarzem burgrabskim ziemi wschowskiej (ZTP 48 k.40). W r. 1728 nazwany "bratem stryjecznym" Teresy B. córki Sebastiana, zamężnej Grzybowskiej (Kc.135 k.219v). Żył jeszcze w r. 1730 (G.96 k.287v), a w r. 1742 Marianna była już po raz trzeci wdową (Kc.139 k.317). Nie żyła i ona w r. 1751 (Kc.141 k.189). Ich córka Marta Anna występowała w l. 1736-62 (ZTP 47 k.492; Kc.141 k.189; 145 k.33), w r. 1762 zobowiązała się swe części w połowie Szczepowic, Sepna i Łagiewnik sprzedać za 500 zł Józefowi Zarembie, swemu bratu przyrodniemu (Kc.145 k.4v). Był i syn Marcjan, wspomniany w r. 1735 (P.1310 k.169). Zob. tablicę
@tablica
Z powyższymi w bliskim pokrewieństwie musiał pozostawiać Jan, który w r. 1698 wydzierżawił na trzy lata za 24.000 zł. od Ludwiki z Łosiów Czartoryskiej miasto Złotów z przyległościami (N.189 k.381). Może to on był w r. 1694 wdowcem po bezdzietnej Agnieszcze Sosnowskiej, 1-o v. Florianowej Opaczewskiej, 2-o v. Janowej Strzeleckiej? (ib. k.111). W r. 1705 wraz ze swą żoną Barbarą Palęczewską wydzierżawili oboje od powyższej Czartoryskiej za 20.000 zł. na trzy lata Sypniewo, Jełowo, Raduńsk i Jazdrawy (N.192 k.139). Oboje dostali w r. 1709 od Katarzyny z Marszewskich, wdowy po Michale Chojeńskim, i od jego córek zobowiązanie do sprzedaży Czerlina w p. kcyń. (W.90 k.26v). Jan nie żył już w r. 1712, kiedy to Barbara wychodziła 2-o v. za Macieja Swierczyńskiego, zapisując mu przed ślubem sumę 10.000 zł. (Kc.134 k.107v). T. r. spisała z Swierczyńskim wzajemnie dożywocie (N.194 s.154). W r. 1714 wraz ze swymi córkami, Katarzyną i Klarą, wedle zobowiązania z r. 1709, nabyła ostatecznie Czerlino za sumę 31.000 zł. (N.197 k.24). W r. 1728 była już po raz drugi wdową (Kc.135 k.224v). Nie żyła już w r. 1741 (Kc.139 k.215). Jej córki, Katarzyna i Klara, dziedziczki Czerlina 1728 r. (N.203 k.49). Z nich, Katarzyna, miezamężna jeszcze w r. 1720 (N.201 k.46v, 47), w t. 1721-31 żona Łukasza Demeckiego, 2-o v. w l. 1741-43 za Stanisławem Skowrońskim. Klara, niezamężna 1721 r. (Kc.134 k.456v), w l.1724-31 żona Józefa Białoskórskiego.
Przeglądanie 1041 pozycji zakresu Bronowscy - Bzowscy.
3456[7]891011
