Przeglądanie 1041 pozycji zakresu Bronowscy - Bzowscy.
123[4]5678
Bronowscy - Bzowscy
II. Baltazar, syn Jana, dziedzic Brudzewka, nazwany w r. 1600 bratem stryjecznym Sebastiana B. z Przetoczny (P.970 k.188). Od Wacława Najmana kupił w r. 1602 za 3.500 zł. części wsi Gorzeń w p. pozn. (P.1404 k.561v). Z żoną swą Ewą Tschammer ("Czamrówną"), córką Kaspra, spisał t. r. wzajemne dożywocie (ib. k.799v). Wraz z Joachimem Dąbrowskim był w r. 1609 opiekunem dzieci zmarłego brata Melchiora (P.982 k.500v). Żona Ewa Tschammer cz. Marszewska (!) skasowała w r. 1611 swą oprawę na części Gorzenia (P.986 k.172v). Od swego ojca nabył w r. 1616 za sumę 13.500 zł. wieś Brudzewko (P.1410 k.151). Od bratanka Jana Fryderyka, syna Melchiora, dostał w r. 1626 cesję jego praw do Brudzewka (P.1016 k.574v). Drugiej swej żonie Barbarze ze Smolna Smolińskiej zapisał w r. 1627 sumę 7.000 zł. długu na Brudzewku (Kośc.229 k.396v). Tę wieś sprzedał w r. 1630 za 33.000 zł. Krystianowi Dziembowskiemu (P.1416 k.1164v), a w r. 1631 od Jana Zdzarowskiego kupił za 30.000 zł. Policko i Janowo (P.1417 k.143). Te wsie, Policko i Janowo, sprzedał w r. 1638 za 40.000 zł. swemu bratankowi Janowi Fryderykowi, zachowując dla siebie dożywotnie użytkowanie (P.1419 k.1032v, 1034v). Żył jeszcze w r. 1641, kiedy był jednym z opiekunów dzieci zmarłego brata Jana (P.1043 k.451). T. r. tę opiekę scedował swym bratankom Janowi-Fryderykowi i Sebastianowi (ib. k.452v). Barbara Smolińska występowała w r. 1644 jako wdowa (P.169 k.103), zaś w r. 1645 będąc już 2-o v. żoną Samuela z Bukowca Schlichtinga, spisała z nim wzajemnie dożywocie (P.1422 k.182v).
III. Jan, syn Jana, wspomniany w r. 1614 (P.992 k.880), zapisał w r. 1621 dług 2.000 zł. żonie swej Urszuli Magdalenie Reissenberg ("Rainszperg") (P.1007 k.961v). Od Krzysztofa Szlanca ("a Szlanc") kupił w r. 1620 za 5.000 zł. części Przytoczny (Ws.205 k.151v), sprzedał zaś te części w r. 1623 za 6.000 zł. Samuelowi Kręskiemu (P.1414 k.629). W r. 1630, kiedy zrzekł się opieki nad dziećmi stryjecznego brata Fryderyka, nazwany Janem B. z Chlastawy (P.1023 k.185). Łan pola w Kosieczynie zwany "Kosierowskim" sprzedał w r. 1637 za 1.000 zł. Krystianowi Dziembowskiemu (P.1419 k.121v). Nie żył już w r. 1641, kiedy to jego synów, Krzysztofa i Jana Mikołaja, kwitował z 110 zł. Adam Jaroszewski (P.1044 k.12v), a brat jego Baltazar i bratanek Jan Fryderyk jako opiekuni jego dzieci zawierali kontrakt o dzierżawę części Kosiczyna z Krzysztofem Schlichtingiem i Barbarą B. małżonkami (P.1043 k.451). Jego żoną (może drugą?) była Barbara z Kosiczyna, nie żyjąca już w r. 1649, z którą miał córkę Helenę, wtedy niezamężną, pozostajaca pod opieką Jana Melchjora Kręskiego (P.1060 k.524, 529). Inna córka Jana, Katarzyna, była w r. 1662 żoną Melchiora Oppel. Spośród synów, Jan Mikołaj (czy może Mikołaj Jan?) chyba żył jeszczee w r. 1662 (P.188 k.489).
IV. Fryderyk, syn Jana, chyba najmłodszy, wspomniany w r. 1616 (P.996 k.213v), skwitował w r. 1619 swego brata Baltazara z dóbr ojczystych i macierzystych (P.1002 k.757), był t. r. mężem Sabiny Glaubitzówny (ib. k.758), córki Stefana, której w r. 1620 oprawił posag 1.200 tal. (P.1412 k.251). Od Samuela Kręskiego kupił w r. 1635 za 1.500 zł. części Przytoczny (P.1418 k.206).
V. Melchior, syn Jana, chyba przedostatni, w r. 1605 od Joachima Dąbrowskiego kupił za 6.500 zł. części w Chlastawie i Kosiczynie, poczem na tych dobrach oprawił 2.000 zł. posagu żonie swej Małgorzacie Żakównie (Zak) z Jedrzychowic (P.1405 k.376v), Żył jeszcze w r. 1608, kiedy dwa łany osiadłe i dwa łany puste w Kosieczynie zastawił za 5.000 zł. Urszuli Schlichting, wdowie po Krzysztofie Troszka (Troschke), późniejszej Fryderykowej Unrużance (P.980 k.150). Nie żył już w r. 1609 (P.143 k.648; 1407 k.646v). Małoletnie dzieci Melchjora, tj.: Melchior Jan (Jan Fryderyk) i Małgorzata, pozostawały w r. 1609 po opieką stryja Baltazara B. (P.982 k.500v). Małgorzata była w l. 1637-1643 żoną Ratisława Mięsickiego a drugim jej mężem był w l. 1653-1654 Kasper Zygmunt Knobelsdorff.
Jan Fryderyk, syn Melchiora, w r. 1616 dostał zapis od stryja Baltazara (P.996 k.214v). Stryjów Baltazara, Jana i Fryderyka kwitował z opieki w r. 1623 (P.1012 k.599). Prawa odziedziczone po ojcu do wsi Brudzewka scedował w r. 1626 stryjowi Baltazarowi B. (P.1016 k.574v). Na połowie swych dóbr w Chlastawie i Kosieczynie oprawił w r. 1624 posag 1.000 zł. żonie swej Barbarze z Bukowca Schlichting (P.1414 k.856). Od Kaspra Sack kupił w r. 1628 za 40.000 zł. wieś Pieski w p. pozn. (Ws. 206 k.317). Dwa puste półłanki w Kosieczynie sprzedał w r. 1635 za 1.000 zł. Barbarze Naiman (Neumann), wdowie po Konradzie Troszka (P.1418 k.336v), a dwa półłanki i ćwierć łana w tejże wsi sprzedał t. r. za 1.500 zł. Ewie B., wdowie po Baltazarze Unrugu (ib. k.338). W r. 1635 miał części Przytoczny nabyte od Samuela Kręskiego, a był już wtedy mężem Izabeli Kręskiej (P.1032 k.35v). Ta Izabela, córka Eliasza, części Przytoczny, sprzedane jej i jej rodzeństwu przez zmarłą Jadwigę Lebenównę, żonę zmarłego Piotra Kucharskiego, sprzedała t. r. za 13.500 zł. Maksymilianowi z Bukowca Schlichtingowi (P.1418 k.398). W r. 1637 skwitowany został przez Racisława Mięsickiego i jego żonę Małgorzatę B. z 12.000 zł. na poczet sumy 36.000 zł., którą zapisał był Mięsickim (P.1036 k.299v). Od stryja Baltazara Jan Fryderyk kupił w r. 1638 za 40.000 zł. Policko i Janowi, pozostawiając jednak temu stryjowi dożywotnie użytkowanie owych wsi (P.1419 k.1032v, 1034v). Części w Przytocznie sprzedał w r. 1644 za 19.000 zł. Janowi Jerzemu Schlichtingowi (P.1421 k.684, 685). Był w r. 1649 opiekunem dzieci Krzysztofa Schlichtinga zrodzonych z Barbary B. (Kośc.302 k.212). W r. 1661 występowali jako obok niego współposiadacze Policka, Mikołajewa i Janowa czterej synowie: Kasper Samuel, Baltazar, Krzysztof i Mikołaj (P.186 k.253). W r. 1668 Izabela z Kręskich, od lat dziewięciu nie żyjąca z mężem w małżeństwie, oprawę na Policku i Janowie scedowała synowi Kasprowi Samuelowi (Ws.68 k.309). Jan Fryderyk w r. 1675 sprzedał Chlastawę za 24.000 zł. synowi Krzysztofowi (P.1427 k.50). Nie żył już w r. 1676 (P.1094 k.161v). Córkami Jana Fryderyka były: Barbara, w l. 1668-76 żona Jana Rydzyńskiego, Anna, w r. 1668 żona Joachima Fryderyka Szmolki (Schmolcke) i Katarzyna wspomniana w r. 1641 (P.1043 k.452v). Synowie, już przezemnie wspomniani: Kasper Samuel, Baltazar, Krzysztof i Mikołaj.
1. Kasper Samuel, syn Jana Fryderyka i Kręskiej, obok ojca i braci współposiadacz Policka, Mikołajewa i Janowa 1661 r. (P.186 k.252), na połowie Policka oprawił t. r. 7.500 zł. posagu żonie swej Annie Mariannie Sack z Heinersdorf w Brandnburgii, córce Jana Wolfganga i Anny Troszkówny (P.1072 III k.145; 1136 I k.156v). Drugiej swej żonie Annie Elżbiecie Troszkównie, córce Abrahama i Elżbiety Löben (Lebelówny) oprawił w r. 1674 posag 3.000 zł. (P.1426 k.786). W r. 1686 trzeciej swej żonie Annie Magdalenie Rothemburg ("Rotemberkównie") oprawił na wsi Janowo 3.000 zł. posagu (P.1111 V k.65v). Wtedy też opiekę nad dziećmi pochodzącymi a drugiego i trzeciego małżeństwa powierzył Zygmuntowi Bronikowskiemu, Krystianowi Lossowowi i Baltazarowi Zajdlicowi (ib. k.67v). Od Konstancji Chrząstowskiej, wdowy po Piotrze Skoroszewskim, łowczym kaliskim, i od syna jej Stanisława Skoroszewskiego oraz od jej siostry Anny Chrząstowskiej kupił w r. 1695 za 86.500 zł. ich dobra we wsiach Łukowo i Laskownica oraz w pustce Lipowiec w p. gnieźn. (P.1129 VI k.71), a wobec sprzedaży Policka i Janowa, t. r. przeniósł na Laskownicę opraę 5.000 zł. posagu trzeciej swej małżonki (P.1130 XII k.71). Kasper Samuel, dziedzic Laskownicy Wielkiej, żył jeszcze w r. 1699 (G.90 k.251). Magdalena Rothemburg, już wdowa, sprzedała w r. 1700 Łukowo synom swego męża urodzonym z Sackówny: Janowi Fryderykowi i Malchiorowi (Kc.135 k.262v), ale t. r. od tych pasierbów kupiła Łukowo, Laskownice i Lipowiec za 68.458 zł. (P.1138 IV k.21v). Umarła w r. 1701 (P.1140 II k.10; IV k.40v). Była dziedziczką Łukowa (Kc.133 k.307, 319). Z pierwszego małżeństwa byli synowie, Jan Fryderyk i Melchior, o których niżej, oraz córki: Marianna, w l.1690-1704 żona Aleksandra Bronikowskiego, Anna Lawinia, w l.1699-1701 żona Franciszka Gogolewskiego, Barbara, niezamężna w l.1713-20 (P.289 k.104; Kc.134 k.201v, 400, 401), nie żyjąca już w r. 1767 (P.1329 k.148, 148v; Kc.147 k.140), Urszula Elżbieta, w r. 1697 żona Andrzeja Przystanowskiego. Z drugiego małżęństwa córka, Jadwiga Zofia, żona 1-o v. Jana Pikarskiego, 2-o v. Kaspra Bardzkiego, 3-o v. w r. 1712 zaślubiła Jakuba Rzeszotarskiego, Anna Elżbieta, w r. 1712 żona Zygmunta Bronikowskiego. Z trzeciej żony wreszcie synowie Zygmunt i Aleksander, o których niżej.
1) Jan Fryderyk, syn Kasper Samuela i Sackówny, spisał w r. 1692 wzajemne dożywocie za swą żoną Ewą Małgorzatą Lessel (P.1124 XII k.18). Kupił w r. 1695 za 20.000 zł. od Zygmunta Bronikowskiego wieś Kikowo w p. pozn. (P.1130 VII k.141v). Drugiej swej żonie Mariannie (Ewie Eleonorze?) Tschamer, córce Wolfganga Zygmunta, oprawił w r. 1695 posag 4.000 zł. (P.1130 X k.128, 128v). Od Łukasza Cieleckiego i jego żony Zofii Mieszkowskiej kupił w r. 1697 za 18.700 zł. wieś Tomaczyce w p. kcyńskim (P.1133 IV k.75v). Na to kupno został obrócony posag drugiej żony. Była ona bezdzietną (Ws.79 k.52). Jan Fryderyk wraz ze swym bratem Malchiorem sprzedał Łukowo i Laskownicę w r. 1700 macosze, a w r. 1701 już sam sprzedał Kikowo za 34.000 zł. Kasprowi Fryderykowi Zajdlicowi (P.1140 IV. k.14, 58). Jego trzecią żoną była w r. 1702 Anna Małgorzata Lüttwitz ("Litfic"), córka Jana Krzysztofa i Urszuli Małgorzaty Raussendorf, która wniosła mężowi 8.000 zł. posagu (P.1142 I k.128). Jan Fryderyk żył jeszcze w r. 1710 (Kc.134 k.42), nie żył już w r. 1718 (Ws.79 k.52). Lüttwitzówna, bezdzietna, nie żyła już w r. 1722 (P.1190 k.34v). Jego córka z Lesslówny, Anna Elżbieta Ludwika (Lowiza) zaślubiła w Gołańczy 1710.28/VI r. Krystiana Zajdlica. Syn z drugiego małżeństwa, Kasper Zygmunt, ochrzcz. 1698.31/VIII r. (LB Gołańcz), zapewne umarł młodo. Anna Ludwika odprzysięgała się od dziedzictwa po ojcu w Tomaczycach 1760 r. (P.1330 k.27v).
2) Melchior, syn Kaspra Samuela i Sackówny, w r. 1700 zrazu wraz z bratem Janem Fryderykiem nabył od macochy Łukowo, a potem t. r. wraz z tym bratem Łukowo, Laskownicę i Lipowiec owej macosze sprzedał. W r. 1701 wziął w zastaw za 12.000 zł. od Władysława Czarnkowskiego Puzdrowiec w p. kcyń. (P.1140 I k.161v). W r. 1701 na połowie dóbr swych oprawił 5.000 zł. posagu żonie swej Annie Zofii Thiesel, córce Sebastiana i Barbary Zofii Lest (P.1140 IV k.97). W r. 1713 oprawił posag 5.000 tynfów drugiej swej żonie Annie Elżbiecie Buckow (P.1147 I k.102). Ta Anna Elżbieta w r. 1722 podpisała się "Brausin", podczas gdy mąż podpisał ten sam dokument polską formą nazwiska Brudzewski. (P.1188 k.105). Melchior umarł między r. 1740 i 1742, kiedy to Anna Elżbieta Buckow występowała już jako wdowa po nim, zastawniku Puzdrowa (P.1262 k.22; Kc.139 k.273). Nie żyła już w r. 1771 (G.100 k.455). Był zrodzony z niej syn Jan, występujący w r. 1761 jako współspadkobierca stryja Jana Fryderyka (po odprzysiężeniu się od tego spadku jego córki Anny Ludwiki Zajdlicowej). Części w Tomczycach, odziedziczone po tym stryju, sprzedał wówczas za 30.000 zł. Henrykowi Zajdlicowi, dopełniając w ten sposób zobowiązania danego temu Zajdlicowi przez stryja Aleksandra (P.1332 k.129v). Służył w wojsku pruskim 1771 r. (G.100 k.455). Eleonora, też urodzona z Bukówny, była w r. 1771 wdową po Janie Biernackim. W r. 1734 Krystian, syn Melchiora i Elżbiety Kozłowskiej, obojga chyba żyjących, służący w wojsku, mianował plenipotentem Krystiana Zajdlica, męża Ludwiki B. (Kc.137 k.194, 197v). Trudno mi treść tego zapisu pogodzić z powyższymi danymi. Innego Melchiora B. wtedy nie znam, a i stasunki z tymi właśnie Zajdlicami wskazują na krąg potomstwa Kaspra Samuela B. Może ta Kozłowska już wtedy nie żyła i, jako żona Melchiora, była poprzedniczką Buckówny?
3) Zygmunt, syn Kaspra Samuela i Rothemburkówny, występował już w r. 1693 (P.1141 X k.36v). Od Jana Bronikowskiego kupił w r. 1721 za 71.000 zł. wsie Kłony w p. pyzdr. i Kawęczyno w p. gnieźn. (P.1180 k.13). Tego samego roku dostał od swego stryjecznego brata Jana Dobrogosta zobowiązanie do sprzedaży wsi Żerniki, Jaryszki, Swiątniki i Koninko za 50.000 zł., a dał mu nawzajem zobowiązanie za taką samą sumę wsi Pawłowo, Dzwonowo, i Berębusz (P.1243 k.222v, 223v). Występował też w latach następnych, 1722-35, jako dziedzic Koninka (wtedy zwanego też Kaninem) i Żernik (P.1189 k.6; 1191 k.112; 1240 k.179v). W r. 1736 dopełniając już tylko formalności, zeznał akt sprzedaży Pawłowa, Dzwonowa i Berębusza za rzecz spadkobierców zmarłego tymczasem Jana Dobrogosta, tj. jego brata Krzysztofa i bratanków, oni zaś nawzajem dopełnili formalności względem sprzedaży Żernik, Jaryszek, Swiątnik i Kanina (P.1243 k.222v, 223v). Żerniki, Jaryszki i Olendry Zygmunt sprzedał w r. 1736 za 42.000 zł. ks. Hermenegildowi Sczanieckiemu (P.1426 k.164). Był wtedy jeszcze dziedzicem Swiątnik i Kanina w p. pozn. (ib. k.165). Żył jeszcze w r. 1740 (P.1262 k.22), nie żył już 1747 r., kiedy mowa o wdowie po nim Urszuli Szteysel (P.1289 k.192, 186). Umarła ta Urszula między r. 1756 i 1758 (P.1318 k.6; 1324 k.2v). Z niej córka Henryeta Zofia zaślubiła 1-o v. 1747.17/I r. w Poznaniu Aleksandra Zajdlica, 2-o v. w r. 1765 Bogusława Horn Rogowskiego, z czasem podkomorzego JKMci. Żyła jeszcze 1784.17/IV r. Synowie: Ernest Zygmunt, Jan, Rudolf, Leopold Ernest, Filip Wilhelm i Karol. Jan, Rodolf i Leopold części swoje i brata Ernesta Zygmunta we wsiach Kanino i Swiątniki sprzedali w r. 1747 za 32.800 zł. Zygmuntowi Krystianowi Dziembowskiemu (P.1288 k.448). Ernest Zygmunt potwierdził tę transakcję w r. 1748 (P.1292 k.267) zaś Filip Wilhelm w r. 1756, ale już na rzecz Anny z Kierskich Goreckiej, która tymczasem wieś tę od Dziembowskiego odkupiła (P.1318 k.6v). Najmłodszy z braci Karol wspomniany w r. 1766, dokonał wówczastego potwierdzenia ze swej strony (P.1342 k.174). Ernest Zygmunt żył jeszcze t. r. (P.1318 k.8). Jan i Rudolf wraz ze stryjem Aleksandrem, jako spadkobiercy stryja Jana Fryderyka, swoje części spadkowe w Tomczycach sprzedali w r. 1760 za 6.000 zł. Henrykowi Baltazarowi Zajdlicowi (P.1330 k.27v). Karol nie żył już w r. 1774 (Py.158 k.280v). Jan i Leopold występowali jeszcze w r. 1781 (G.108 k.26). Leopold, podpułkownik wojsk saskich, bezpotomny, nie żył już w r. 1791 (P.1368 k.414v).
Filip Wilhelm, syn Zygmunta i Urszuli Szteysel, mąż Julianny Jaskóleckiej, córki Krystiana i Ewy Kalckreuth, która to Julianna w r. 1757 przeprowadziła działy ze swą siostrą Ludwiką, żoną Aleksandra B., stryja Filipa Wilhelma (G.99 k.164). Małżonkowie w r. 1758 spisali między sobą wzajemne dożywocie (P.1324 k.2v). Julianna po przeprowadzonym z mężem rozwodzie cedowała mu w r. 1770 za koszta tego rozwodu swoją część z sumy zapisanej jej w r. 1757 na Studzieńcu przez Jana Żółtowskiego, poprzedniego dziedzica tej wsi (P.1347 k.22). Filip Wilhelm żył jeszcze w r. 1774 (Py.158 k.280v).
4) Aleksander Wolfgang, syn Kaspra Samuela i Rothemburgówny, wspomniany pierwszy raz w r. 1701 (P.1141 k.36v), w r. 1713 był już mężem Aleksandry Anastazji Chociszewskiej, córki Kazimierza i Katarzyny Konarskiej, wdowy 1-o v. po Ludwiku Urbańskim (Kc.134 k.127; P.1217 k.41v). Zrzekł się w r. 1714 dóbr macierzystych (G.93 k.179) i t. r. kupił od Zygmunta Bronikowskiego za 11.500 zł. wieś Kaweczyno w p. gnieźn. (P.1148 I k.83v), a sprzedał mu za taką samą sumę Łukowo z folwarkiem Lipowiec w p. kcyń. (ib. k.84). Kaweczyno w r. 1718 sprzedał za 20.000 zł. Janowi Bronikowskiemu (P.1156 k.163v), a jednocześnie od Zygmunta Bronikowskiego odkupił za 11.500 zł. Łukowo i Lipowiec (ib. k.166). Łukowo i Rudki w p. kcyń. zobowiązał się 1719 r. sprzadać za 65.000 zł. Janowi Bronikowskiemu (Kc.134 k.383v). Laskownicę Wielką sprzedał t. r. za 24.000 zł. Janowi Słoneckiemu (P.1170 k.58). W r. 1720 zawarł z Janem Bronikowskim kontrakt kupna Kaweczyna za 16.333 zł. i zaraz potem na tej wsi zabezpieczył 5.000 zł. posagu swej nieżamężnej siostrze Barbarze (Kc.134 k.400, 401). Dnia 1721.24/III r. spisał w Łukowie kontrakt sprzedaży wsi Rudki za 30.000 zł. z Janem Bronikowskim (N.201 k.6). T. r. sprzedał Łukowo i folwarki: Puste, Ostrowo, Ceglonka, Wysoka i Niwa za 50.000 zł. Aleksandrowi Bronikowskiemu (P.1180 k.4). W r. 1722 od tegoż Bronikowskiego kupił Łukowo z powyższymi folwarkammi za 50.000 zł. (P.1185 k.297), a w r. 1724 sprzedał Łukowo za 38.000 zł. Krystianowi Zajdlicowi (P.1197 VI k.55v), zaś w r. 1626 za tę sumę od Zajdlica wieś tę odkupił z powrotem (P.1294 k.206). Od Franciszka Gorzeńskiego kupił w r. 1727 za 33.000 zł. wieś Mrowiniec w p. kcyń., a jednocześnie sprzedał mu za 45.000 zł. Łukowo z folwarkiem Rudki (P.1210 III k.5). T. r. od Stanisława Iłowieckiego kupił wieś Charzewo (G.100 k.301). Żona Aleksandra, Chociszewska, żyła jeszcze wtedy (P.1217 k.41v). Żeniąc się powtórnie w Poklatkach 1735.30/I r. z Heleną Zofią Jaskólecką, córką Krystiana i Ewy Elżbiety Kalckreuth, Aleksander oprawił jej przed ślubem 6.000 zł. posagu (P. LC Czerlejno; P.1239 k.12v, 13). Mrowiniec sprzedał w r. 1748 Mikołajowi Kurowskiemu i żonie jego Mariannie Sujkowskiej (P.1291 k.136v), ale Kurowscy od tej transakcji odstąpili i w r. 1760 Aleksander zostawił restytuowany od dziedzictwa tej wsi (Kc.144 k.147v). Wieś tę sprzedał t. r. za 2.000 zł. ponad ciążące na niej długi Ludwikowi Poleskiemu (P.1329 k.148, 148v). Swych bratankow, synów Zygmunta, kwitował t. r. z przypadających sobie części sumy posagowej odziedziczonej po siostrze Przystanowskiej (P.1330 k.50v). Charzewo w p. gnieźn. sprzedał w r. 1760 za 24.000 zł. Walentynowi Suchodolskiemu (P.1329 k.107). Części swoje i swej bratanicy Zofii, córki Zygmunta, położone w Tomczycach a odziedziczone po bracie Janie Fryderyku, sprzedał w r. 1760 Henrykowi Baltazarowi Zajdlicowi (P.1332 k.129v). Nie żył już w r. 1761 (P.1331 k.150v). Z pierwszego małżeństwa były córki: Marianna, niezamężna w r. 1744 (P.1278 k.7v), i Joanna, która 1754.6/X r. zaślubiła Andrzeja (?) Żaboklickiego, ekonoma w Popowie, i Marcjanna, niezamężna w l.1744-50 (P.1278 k.7v; 1298 k.139). Syn Bogusław, o którym niżej. Z drugiego małżeńsktwa był syn Andrzej Zygmunt, który w r. 1759 miał lat 21 i pół (metryka w Sławnie), występował w r. 1760 jako jedyny spadkobierca swej matki (I. Kon.79 k.162), a żył jeszcze 1774 r. (G.100 k.584v), i syn Krzysztof, zmarły między r. 1757 i 1758 (G.99 k.164).
Bogusław, syn Aleksandra i Chociszewskiej, wspomniany w r. 1744 (P.1278 k.7v), w r. 1782 występujący jako jedyny spadkobierca ojca (P.1359 k.314), żyjący jeszcze w r. 1787 (P.1364 k.540v).
2. Baltazar, syn Jana Fruderyka i Kręskiej, obok ojca i braci współposesor Policka, Mikołajewa i Janowa w r. 1661 (P.186 k.250), spisał w r. 1673 wzajemnie dożywocie ze swą żoną Anną Jadwigą Zajdlicówmną, córką Henryka (P.1426 k.562). W r. 1674 Baltazar otrzymał od Barbary Polikseny Zajdlicówny, żony Erazma Zygmunta Knobelsdorff Siekowskiego cesję części wsi Czaromyśl w p. pozn. (Ws.68 k.758). Żona jego Zajdlicówna części owej wsi sprzedała w r. 1675 za 2.000 zł. Janowi Zajdlicowi (P.1427 k.36). Baltazar części wsi Jeżewo, Wycisłowo i Jawory w p. kośc. koło Borku zastawił w r. 1681 za 2.000 zł. Mariannie z Parczewskich Robakowskiej (I. Kal.140 k.324). Zajdlicówna nie żyła już w r. 1721. Baltazar umarł między r. 1721 i 1725 (P.1180 k.112; G.94 k.385v). Dzieci tej pary: Urszula Marianna, ur. 1675.9/X r., Eleonora, ur. 1682.11/III r., Zygmunt 1685.10/I r. (LB Kobylin, dysyd.). Spośród nich Eleonora była w l. 1709-37 żoną Jana Lisieckiego. Był jeszcze syn Aleksander żyjący w r. 1725 (G.94 k.385v).
3. Krzysztof, syn Jana Fryderyka i Kręskiej, nieletni w r. 1641 (P.1043 k.452v), występował w r. 1661 (P.186 k.253), w r. 1669 żonie swej Elżbiecie Lossow, córce Melchiora i Doroty Schlichting, oprawił posag 4.500 zł. (P.1867 k.298v) i t. r. kupił za 28.500 zł. od Łukasza Watty Kosickiego wieś Linie z folwarkiem Paryzewo i folwarkiem Zawada w p. pozn. (P.1867 k.262). Linie z tymi dwoma folwarkami sprzedał t. r. za 27.000 zł. Wojciechowi Trąmpczyńskiemu (P.1426 k.184). Oprawę posagu swej żony przeniósł wtedy na połowę swych dóbr (ib. k.179). W r. 1675 od swego ojca nabył za 24.000 zł. Chlastawę (P.1427 k.50), a sprzedał tę wieś w r. 1698 za 26.000 zł. Janowi Przybyszewskiemu (P.1134 V k.90; 1169 k.31). T. r. nazwany dziedzicem Pawłowa (P.255 k.308v). Swym synom urodzonym z Lossówny: Jerzemu Fryderykowi i Janowi asygnował w r. 1711 po 30.000 zł. jako wydział ich majątku rodzicielskiego (P.1146 I k.97). Żyli jeszcze oboje w r. 1725 (P.1200 k.147). Krzysztof nie żył już w r. 1730 (P.1224 k.87v). Lossowówna nie żyła już w r. 1743 (P.1274 k.136). Synowie tej pary to Jerzy Fryderyk i Jan.
1) Jerzy Fryderyk, syn Krzysztofa i Lossówny, ur. 1680.23/IV r. (LB Kobylin, dysyd.), oprawił w r. 1713 na połowie Pawłowa, Dzwonowa i Olendrów w p. gnieźn. 20.000 zł. posagu żonie swej Urszuli Mariannie Unrug, córce Krzysztofa i Małgorzaty Katarzyny Golczówny (P.1147 II k. 69; 1148 II k.16). Wsie te kupił wówczas za 33.500 zł. od Teresy Kamińskiej, wdowy po Stanisławie Cieleckim (ib. k.90). W r. 1730 kupił za 50.000 zł. od Jerzego Sebastiana, Krzysztofa, Aleksandra i Karola Augusta, braci Unrugów, szwagrów swych wieś Gorzeń w p. pozn. (P.1224 k.87v). Żonie swej po skasowaniu oprawy na Pawłowie i Dzwonowie posag jej, 20.000 tynfów, przeniósł w r. 1733 na połowę swych dóbr wszyskich (P.1238 k.188v). Córkom swoim: Małgorzacie Elżbiecie, Helenie Fryderyce, Ludwice Bogumile, Karolinie i Eleonorze, w r. 1735 zapisał każdej po 10.000 zł. posagu (P.1240 k.32). Od Jana Dziembowskiego kupił w r. 1743 za 80.000 zł. Słopanowo w p. pozn. (P.1274 k.136), a w r. 1749 sprzedał tę wieś za 84.000 zł. synowi swemu Janowi Karolowi (P.1294 k.161). Unrużanka nie żyła już w r. 1762, kiedy Jerzy występował jako kapitan JKMci (P.1333 k.199). W r. 1764 zapisał 12.000 zł. posagu córce zamężnej Żychlińskiej (Ws.95 k.207v). Nie żył już w r. 1767 (Ws.94 k.70). Nie wiem, czy z tym Jerzym Fryderykiem mogę identyfikować Jerzego (Brodzewskiego!), chrzestnego 1750.4/VI r.? (LB Biezdrowo). Ze wspomnianych wyżej córek: Helena Fryderyka była w l. 1749-72 żoną Zygmunta Żychlińskiego, a Ludwika Bogumiła, w l. 1745-83 za Baltazarem Krystianem Lossowem. Była ponadto córka Ludwika (Lowiza) Krystyna, urodzona zapewne po r. 1735, kiedy ojciec jej siostrom zapisywał posagi. W l. 1739-53 była żoną Aleksandra Sokołowskiego. Synowie: Jan Karol, o którym niżej, i Aleksander Bogusław wspomniany raz w r. 1749 (P.1294 k.169).
Jan Karol, syn Jerzego Fryderyka i Unrużanki, nabył od ojca w r. 1749, jak widzieliśmy wyżej, Słopanowo. Żoną jego była t. r. Fryderyka Wilhelmina Bojanowska, córka Karola i Małgorzaty Billerbeck (P.1294 k.170v). W r. 1753 oprawił jej 38.110 zł. posagu (P.1309 k.53). Drugą jego żoną była Fryderyka Unrug, córka Karola, stolnika wschowskiego, i Joanny Marianny bar. Kottwitz. Spisał z nią wzajemne dożywocie w r. 1762 (P.1333 k.199). Był kapitanem wojsk koronnych 1763 r. (P.1337 k.82), a kapitanem wojsk saskich w l.1767-88 (Ws.94 k.70). Od braci Przystanowskich, synów Bogusława, kupił w r. 1768 za 72.000 zł. wieś Baborówko w p. pozn. (P.1345 k.122; 1352 k.172). Szwagrowi Żychlińskiemu uiścił w r. 1772 posag 12.000 zł. zapisany przez ojca (Ws.95 k.207v). Dziedzic Gorzenia, Słopanowa i Baborówka, żonie swej Fryderyce Unrug zapisał w r. 1774 sumę 48.000 zł., odebraną od Aleksandra Unruga, starosty hamersztyńskiego (P.1351 k.503). Na generalnej kongragacji Unii Konfesji Augsburskiej w Lesznie w r. 1775 obrany jednym z seniorów i patronów ze stanu rycerskiego (Ws.96 k.158v; Kośc.333 k.163v). Sprzedał 1788.21/VI r. Baborówko za 90.000 zł. swemu synowi Piotrowi Aleksandrowi (P.1375 k.344). Z pierwszego małżeństwa miał córkę Fryderykę (Joannę Fryderykę, Fryderykę Elżbietę?), żonę 1-o v. w r. 1773 Piotra Władysława Unruga, 2-o v. w l. 1787-91 żonę Bogusława Maksymiliana Bojanowskiego. Z drugiej żony syn Piotr Aleksandr.
Piotr Aleksander, syn Jana Karola i Unrużanki, pisał się od czasu do czasu "z Mielżyna". Jak już powiedziałem, nabył w r. 1788 od ojca Baborówko, ale tę wieś t. r. sprzedał za 110.000 zł. Antoniemu Mańkowskiemu (P.1365 k.476). Zapewne identyczny z nim Piotr B., który z żony Brygidy Kąsinowskiej miał córkę Nepomucenę Florentynę, ur. 1784.23/II r. (LB Św. Trójca, Gniezno). Ten sam lub inny Piotr, mąż Zofii Waczyńskiej, miał z nią syna Konstantego Józefa Ferdynanda, ur. 1798.14/IX r. i córkę Fryderykę Amalię, ochrzcz. 1800.5/IV r. (LB Poznań, Sw. Marcin).
2) Jan, syn Krzysztofa i Lossówny, zastawił w r. 1715 Gwiazdowo w p. gnieźn. za 9.000 zł. Bogusławowi Jaskóleckiemu i żonie jego Zofii Lebenównie (P.1149 I k.260v). W r. 1717 kupił tę wieś za 26.000 zł. od Stanisława Kurnatowskiego (P.1154 k.86). Żoną jego była Pryska Konstancja Eleonora Blanckenburg, córka Dionizego i Elżbiety Marianny Golczówny. Skwitowała ona t. r. swych braci za 15.000 talarów posagu (Ws.90 k.213, 213v). Wzajemne dożywocie z żoną spisał Jan w r. 1718 (P.1162 k.19). Gwiazdowo z pustką Zaporka sprzedał w r. 1725 za 26.000 zł. Stanisławowi Dembińskiemu (P.1200 k.147). W r. 1726 był dziedzicem miasta Kiszkowa i wsi Rybienka i Brudzewka, dóbr nabytych od Przanowskich (ZTP 44 k.663; P.1026 k.20). Z Adamem Rozbickim kwitował się w r. 1732 z zawartego w r. 1729 kontraktu trzyletniej dzierżawy Kiszkowa z przyległymi wsiami i Brudzewka (G.96 k.482v). W posiadaniu Kiszkowa i wsi Rybienka był i w r. 1734 (P.1239 k.112). Żyła jeszcze wtedy jego żona, ale już nie żyła w r. 1744 (W.91 k.577). Żeniąc się powtórnie w r. 1749 z Szarlotą Lukrecją Knabolińską, wdową 1-o v. po Janie Teofilu Schütz (Schitze), oprawił jej na krótko przed ślubem, 27/II, sumę 14.000 zł. (W.92 k.150v). Żyła ona jeszcze jako wdowa w r. 1759 (P.1327 k.51). Córką jego z pierwszego małżeństwa była Marianna Elżbieta, ochrz. 1720.8/II r. (LB Węglewo), wydana w r. 1750, krótko po 5/X za Cypriana z Bukowca Schlichtinga. Synowie z tejże żony: Jan Jerzy, Karol Wilhelm, orzchcz. 1722.26/I r. (LB Węglewo). Aleksander, Zygmunt Henryk, wszyscy jeszcze nieletni w r. 1744 (W.91 k.577; 92 k 50v; 93 k.185v; P.1289 k.218v). Żyli i w r. 1760 (W.94 k.17v). Spośród nich, Jerzy był w r. 1754 porucznikiem wojsk pruskich (P.1313 k.46v). Był i syn Krzysztof Masymilian, ur. w Brudzewku 1725.17/IX r. (LB Skoki), niewątpliwie już nie żyjący w r. 1744.
4) Mikołaj, a właściwie Jan Mikołaj syn Jana Fryderyka i Kręskiej, protoplasta linii całkowiecie spolszczonej i już w następnym pokoleniu katolickiej, nieletni w r. 1641 (P.1043 k.452v), wspomniany w r. 1661 (P.186 k.253). Żeniąc się w r. 1672 z Teresą Pogorzelską, córką Dobrogosta i Domicelli Trąmpczyńskiej, oprawił jej jeszcze przed ślubem posag 3.000 zł. (P.1426 k.166). Ta Teresa żyła jeszcze w r. 1681. Poraz drugi Mikołaj zaślubił w r. 1700 Ewę Mariannę Kurnatowską, córkę Wojciecha i Zofii Gruszczyńskiej, zapisując jej przed ślubem sumę 2.000 zł. (Kc.133 k.149v; P.1147 II k.226). Proboszczowi w Kozielsku cedował w r. 1701 pewną sumę pieniężną na budowę kościoła parafialnego w Niemczynie (Kc.133 k.189). Oboje małżonkowie żyli jeszcze w r. 1715 (P.1149 II k.108v). Córki Mikołaja z pierwszego małżeństwa: Marianna, ur. w Naramowicach, ochrzcz. 1677 r. (LB, Poznań, Sw. Wojciech), ta sama lub inna Marianna, w l. 1711-36 żona Stanisława Petrykowskiego, Katarzyna zaślibiła 1-o v. w r. 1716, krótko po 9/X, Jana Mielżyńskiego, 2-o v. w l. 1721-27 była żoną Jakuba Orzelskiego, którego zaślubiła w Poznaniu 1721.14/IX r., zaś w r. 1756 była wdową po trzecim mężu Janie Rakowskiem, Konstancja, w r. 1725 żona Wojciecha Nieborskiego, Helena, w r. 1747 żona Fabjana Stanisławskiego, zmarła 1773.4/V r. (LM Sw. Małgorzata Pozn.). Synowie z pierwszej żony: Krzysztof, Jan Dobrogost i Hiacynt, o których niżej.
1) Krzysztof Wojciech, syn Mikołaja i Pogorzelskiej, ochrzcz. 1681.8/VII r. (LB Fara, Pozn.), był w r. 1712 mężem Anny Sabiny Zajdlicówny, luteranki (LB Kobylin, dysyd.). Swemu stryjecznemu bratu Zygmuntowi sprzedał przed r.1736 wsie Żerniki, Jaryszki i Olendry w p. pozn. (P.1246 k.164). Dziedzicząc po swym bracie Janie Dobrogoście (obok bratańców po bracie Hiacyńcie), dobra po nim spadłe, tj. Pawłowo, Dzwonowi i Berębusz w p. gnieźn. sprzedał w r. 1745 za 55.000 zł. Antoniemu Prusimskiemu. Transakcji tej dokonał wraz ze wspomnianymi bratańcami (P.1282 k.89v). Anna z Zaidliców żyła jeszcze 1725 r. (LB Skoki). Drugą jego żoną była katoliczka Marianna Moszczyńska, córka Macieja i Zofii Korytkowskiej, która to Marianna w r. 1752 scedowała Józefowi B., bratankowi swego męża, sumę 6.000 zł. lokowaną na Małachowie Złych Miejscach, posagową swej babki (G.98 k.515v). Krzysztof żył jeszcze w r. 1754 (G.99 k.298), nie żył już w r. 1756, kiedy to Marianna występowała jako wdowa (G.98 k.784v, 785v). Wdową była zapewne już w r. 1755, kiedy to dekret zjazdowy w sprawie z Andrzejem Malechowskiem starostą nakielskim przysądził jej dziedzictwo Laskownicy M. w p. kcyń. (I. Kal.202/3 k.436). Wyszła ona 2-o v. 1758.7/II r. za Piotra Zięmęckiego (LC Jarzabkowo; G.99 k.57). Laskownicę M. w r. 1761 sprzadała za 30.000 zł. Józefowi Raczyńskiemu (I. Kal.202/3 k.436). Z pierwszego małżeństwa byli synowie: Kasper Zygmunt, ur. 1712.31/III r. (LB Kobylin, dysyd.), i Krzysztof Fryderyk Mikołaj, ochrzcz. 1715.27/IV r. (LB Wolsztyn, dysyd.), obaj niewątpliwie zmarli młodo. Córki z pierwszej żony: Maria Helena. ochrzcz. 1714.21/III r. (ib.), w r. 1756 żona Andrzeja Korycińskiego, Teresa Karolina Szarlota, ochrzcz. 1715.1/V (ib.), Joanna, w r. 1760 żona Stanisława Białęskiego, Anna, w l. 1760-65 żona Walentego Jaruchowskiego. Korycka, Białęska i Jaruchowska zobowiązały się w r. 1761 sprzadać Walentemu Jaruchowskiemu za 1.500 zł. ich część w Skrzetuszewie w p. gnieźn., dziedziczną przez nie obok stryjecznego brata Józefa B. (G.99 k.276v). Z drugiego małżeństwa była tylko córka Julianta Zofia, ochrzcz. 1753.8/II r. (LB Gniezno, Sw. Trójca).
Przeglądanie 1041 pozycji zakresu Bronowscy - Bzowscy.
123[4]5678
