Przeglądanie 1041 pozycji zakresu Bronowscy - Bzowscy.
2345[6]78910
Bronowscy - Bzowscy
Mikołaj, syn Jana, wojewody łęczyckiego, i Katarzyny z Górki, dostał 1527.29/IV r. konsens królewski na wykup od kapituły gnieźnieńskiej wsi Szczytniki (Wierzb. IV, nr 1519). Dziedzic w Sobiesękach, pozwał w r. 1530 Koźmińskich, synów zmarłego Marcina z Iwanowic (I. i D. Z. Kal.7 k.432). W r. 1533 sprzedał za 40 grz. wieś Kwilino w p. kon. Marcinowi Pruszkowskiemu (I. i D. Z.3 k.209v). Dostał 1533.3/IV r. dożywocie tenuty Warty z warunkiem uiszczenia co roku do skarbu 150 zł. (Wierzb. IV, nr 16887). Jego żoną była 1533.6/VI r. Elżbieta Sierpska (Sieprska), córka Prokopa, starosty płockiego, i Elżbiety z Gaju (ib., nr 17037). Dziedzic Stawu i Cieszykowa 1534 r. (I. i R. Z. Kal.4 k.517). Wieś Niekaszyn w p. szadk. sprzedał t. r. za 500 grz. Janowi z Kobylan, kasztelanowi rozpirskiemu (P.1393 k.714). Mianowany 1535.7/XII r. kasztelanem inowłodzkim (Wierzb. IV, nr 17954). W r. 1536 Niekaszyn sprzedał sposobem wyderkafu za 600 zł. swej matce (P.1394 k.23). Żona jego Elżbieta kupiła w r. 1536 za 500 grz. od Aleksandra i Jana, braci Koźmińskich, wsie Krowica i Gotarty (P.1394 k.53; I. Kal.7 k.149v). Mianowany kasztelanem łęczyckim 1538.29/VII r. (Wierzb. IV, nr 19288). Był też w l. 1539-44 surrogatorem powiatu kaliskiego i konińskiego (I. Kon.3 k.162; I. Kal.7 k.1). Dostał 1539.27/II r. dożywocie wsi Szczytniki w p. kal. (Wierzb. IV, nr 6290), a 1543.28/V otrzymał na własność plac w Kaliszu, położony od fosy zamkowej, koło muru, aż do placów miejskich po prawej stronie idąc z zamku ku kościołowi Sw. Mikołaja (ib., nr 21094). Glinno wydzierżawił w r. 1544 za 30 grz. Maciejowi Kołdowskiemu (I. kal.7 k.284v). Z żoną swą t. r. spisał wzajemne dożywocie (P.1495 k.151). T. r. kupił od Piotra Koźmińskiego wsie: Krowicę W., Chutki i Gotarty w p. kal. (I. i D. Z. Kal.6 k.375). Mianowany 1545.22/X r. wojewodą łęczyckim (Wierzb. IV, nr 7507). Fundowanemu przez siebie szpitalowi w Brudzewie zapisał 1546.16/II r. roczny czynsz wyderkafowy 10 grz. (ib., nr 22249). Umarł w r. 1552 w marcu, między 21 i 28 (Pol. Sł. Biogr.). T. r. Elżbieta z Sierpca występowała już jako wdowa wraz ze swym nieletnim synem Hieronimem (I. Kal.15 k.251v 311v). Elżbieta dziełając z synem Hieronimem, całą część wsi Truskawice i Plewniki w p. łęczyc. sprzedała w r. 1555 za 2.200 zł. Mikołajowi Truskawskiemu (I. i D. Z. Kal.6 k.477). W r. 1563 wieś Niekaszyno w p szadk. dała w połowie córce Katarzynie Sobockiej i jej córce Jadwidze Górkowej, w połowie zaś córce Annie Latalskiej, przyczym połowę Latalskiej zatrzymała w swym dożywociu (P.1397 k.277v, 278). Od córki Latalskiej kupiła w r. 1563 za 3.000 zł. części wsi Linszino (?) i Kijonki w p. gąbińskim (ib. k.278v). Od wdowy Anny z Bobrowskich Babeskiej dostała w r. 1568 wiecznością jej oprawę na częściach wsi Babcz, Kręcireje i Rachocino w p. sierp. (R. Ka.3 k.75v). Umarła w r. 1575 lub 1576 (I. Kon.16 k.833v; G.54 k.170). Córki Mikołaja i Elżbiety: Katarzyna, w r. 1550 żona Brykcego Sobockiego, potem kasztelana gostyńskiego. Anna, małoletnia w r. 1552, w r. 1562 żona Janusza hr. z Łabiszyna Latalskiego, wojewodzica poznańskiego, rozwiedziona z nim już 1580 r. wreszcie Elżbieta, zmarła chyba krótko po r. 1552. Syn Hieronim, o którym niżej.
Hieronim, syn Mikołaja, wojewody łęczyckiego, i Sierpskiej, od Wacława Zaremby, kasztelana nakielskiego, nabył w r. 1544 sposobem wyderkafu za 200 zł. w. połowę wsi Sobiesęki z młynem wodnym zw. Kurzybród (P.1395 k.131). W chwili śmierci ojca, w r. 1552, jeszcze małoletni (I. Kal.15 k.251). Dostał 1553.15/III r. konsens królewski na przejęcie z rąk Stanisława, Marcina i Mikołaja Gruszczyńskich wójtostwa w mieście Warcie w dożywotnią posesję (MRPS V nr 6054). Od Piotra Kwiatkowskiego kupił w r. 1557 za 24 zł. części Kwiatkowa w p. kon. (Z. Kon.6 k.200). W r. 1558 sprzedał sposobem wyderkafu Gabrielowi Złotkowskiemu za 4.000 zł. Bratuszyno, Czaple, Kalinowę, Chrząblice, Tarnowi Brudzino Wielkie i Małe w p. kon. (P.1396 k.673), który to wyderkaf w r. 1560 od Złotkowskiego odkupiła matka Hieronima (ib. k.886). Bezpotomny, nie żył już w r. 1562, a spadek po nim dostał się siostrom Sobockiej i Latalskiej (P.904 k.700). W r. 1576, już po śmierci matki, Latalska i córka Sobockiej Jadwiga, żona Stanisława z Górki, wojewody poznańskiego, przeprowadziły między sobą działy całej fortuny Brudzewskich i majatku macierzystego. Były to dobra następujące: miasto Brudzew, wsie: Czaple, Bratuszyn, Kwiatków, Kuźnica, Niekaszyn, Klwany, Kalinowa, Zalewo, Nowawieś, Cichów, Brudzewska Wieś, Chrzablice, Kolnica, Leszcze, Brudzin, Brudzinko, Osiek, Rusków, Police Mostowe, Police Pośrzedne, Police Kątne, Łęka, Daniszew, Tarnowa, Smolina, Struga, Długie, Szinino (?), Wrzosowo, Warpalice, Przywitowo, Wrociszewo, części wsi Tadajewo w ziemi dobrzyńskiej (przypadłe w dziale Jadwidze), dalej miasto Staw i wsie: Sobiesęki, Krowica, Cieszykowo, Mroczki, Kościany, położone w wojew. kaliskim, wsie Lusin i Kijanki w wojew. rawskim, Gołębiów w wojew. łęczyckim, miasto Bieżuń z wsiami: Mojnowo, Seroki, Helżbiecino, Jamne, Zimolza, Obrąb, Strzeszewo, Młodzino, Dąbrówki, Siedliska i części we wsiach: Bobrowo, Bambcze, Myślino, Watróbki, dobra wieczyste i wyderkafowe w wojew. płockim (przypadłe z działu Annie). Były ponadto: dwór z placem na przedmieściu Warszawy, który wzięła Jadwiga, oraz dwa dwory z placami, jedem w Kaliszu, drugi w Płocku, które dostały się Annie (G.54 k.170).
3. Stanisław, syn Jaranda, wojewody sieradzkiego, kanonik włocławski 1451 r., instalowany na kanonię gnieźnieńską 9/V t. r., kustosz kruszwicki 1466 r. (I. Kal.1 k.372v), w 1467 r., obok swych braci niedzielny dziedzic Brudzewa (I. Kon.2 k.108), kanonik poznański 1472 r. (P.1385 k.144), dostał w lutym 1476 r. zapis. 542 zł. w. długu na poborach ziemi brzeskiej (Wierzb. I, nr 1364). i t. r. 9/IV zapis 250 zł. długu na poborze dwóch groszy tejże ziemi (ib., nr 1375). Zmarł w r. 1487 i pochowany został w katedrze poznańskiej (Boniecki; Pol. Sł. Biogr.).
4. Jan, syn Jaranda, wojewody sieradzkiego, wspomniany w r. 1467 (I. Kon.2 k.108). W r. 1495 nabył sposobem wyderkafu za 100 grz. od Anny Koziemińskiej, żony Mikołaja Biernackiego, obywatela kolskiego, połowę wsi Podłużyce w p. kon. (P.1383 k.57v). T. r. wraz ze swym bratankiem Janem zobowiązał się uwolnić części wsi Piorunowo i Kamionki rezygnowane Janowi Russockiemu wzamian za Galewo i Kwilino (I. Kon.1 k.253v). Zob. tablicę.
@tablica
Brudzewscy h. Zaremba wyszli z Brudzewa w p. kal., niedaleko od Kalinowy, starego gniazda Zarembów. Herkenbold, syn Mikołaja z Brudzewa, sprzedał w r. 1370 Cielczę za 200 grz. groszy praskich Jankowi z Czyrznelina (dziś Czerlejna) (KDW II, nr 1636).
Mikołaj z Brudzewa, ręczył 1434 r. za Bartosza ze Strachynowa (I. Kal.1 k.121v). Już jako podkomorzy kaliski, kupił w r. 1446 za 150 grz. od Mikołaja z Lipego trzy łany osiadłe i jeden łan pusty w Brudzewie (P.1379 k.186, 198), a 1447 r. od tychże za 300 grz. cztery łany osiadłe we wsi Lipe w p. kal. (Py.11 k.295). Żonie swej Małgorzacie oprawił w r. 1449 posag 300 grz. na wsiach Brudzewo, Bolemowo, Żelaskowo i na częściach w Lipem i Zdzenicach w p. kal. (P.1380 k.55). W r. 1450 nabył od Magdaleny, żony Marcina z Janiszewa, części w Nowym Mieście oraz wsie Dąbrowę i Klękę i połowy we wsiach Komorzy, Boguszynie, Pogwizdowie, Nawigrach (?) i część w Chrośniczynie (?), dają wzamian za to wszystko wieś Bolemowo i dopłatę 3.000 grz. (P.1381 k.7). Od Jana z Niewierza, dziekana włocławskiego, i jego brata Marcina nabył w r. 1451 części Dąbrowy i dopłatę 2.000 zł. wzamian za Żelaskowo i części Zdzenic w p. kal. (P.1381 k.21v). T. r. Małgorzata skasowała swą oprawę na Żelaskowie (ib. k.25). W r. 1454 w imieniu córki swej Anny, wdowy po Niemierzy z Piwonic, domagał się uiszczenia sumy od Niemierzy, Jakuba i Swiaszka, synów zmarłego Andrzeja z Piwonic (I. Kal.5 k.117v). W r. 1457 był jednym z opiekunów nieletniego Mikołaja ze Sławska wojewodzica kaliskieogo (Py.11 k.110, 110v). Podkomorzy przez trzy lata, aż do śmierci trzymał Nowemiasto z zamkiem (Py.14 k.40v). Umarł w 1462 (P.1384 k.126v) i t. r. córki jego: Małgorzata, żona Stanisława Sobockiego, Annam żona Bieniasza Walknowskiego, Katarzyna, żona Jana Mielżyńskiego, Barbara panna, siostry niedzielne, zostały intromitowane do wsi Pruszkowo, Dojutrowo i Podlesie (I. Kal.1 k.123). Walknowski był drugim mężem Anny owdowiałej po Niemierzy z Piwonic. Podkomorzy kaliski miał i synów: Filipa, Jana i Marcina, którzy zmarli bezpotomnie i w r. 1463 cztery siostry skwitowały Mikołaja i Tomasza, braci z Rogowa, z 600 zł. w. zapisanych na wsiach Dębsko, Cieszkowo i folwarku Kozanki, odziedziczonych po tych braciach (ib. k.168v). Małgorzata (Marta), która jeszcze w r. 1464 była żoną Stanisława Sobockiego (Py.14 k.34), już w r. 1466 była za Piotrem Milajem z Chociczy (ib. 14 k.59). W r. 1467 już nie żyła Małgorzata żona Stanisława Sobockiego (P.1383 k.248). Inne córki: Katarzyna, żona Jana Mielżyńskiego, i Anna, żona Bieniasza Walknowskiego, sędziego wieluńskieogo, sprzedały t. r. swe części po ojcu w Nowym Mieście z zamkiem i wsiach: Dąbrowa, Klęka, Laskówka w p. pyzdr., Boguszyno i Chromiec w p. kośc., i to Katarzyna swoją część za 300 grz. Jakubowi Kotowi z Dębna, Anna swoją za 200 grz. Mikołajowi, synowi Stanisława Sobockiego (ib. k.287, 287v). Miała w tych dobrach udział czwarta córka podkomorzego Barbara, w r. 1477 żona Jakuba Milejewskiego (P.1386 k.69). Syn Katarzyny, Stanisław Mielżyński, legitymując się przy instalacji na kanonię poznańską w r. 1517 podał jako herb macierzysty Zarembę (Pis. Dz. Pol. IX, s. 378).
Nie jestem pewien czy Zaremba był również Jan Brudzewski (!), 1448 r. burgrabia koźmiński Hinczy z Rogowa, kasztelana rozpirskiego i podskarbiego Królestwa (Py. 12 k.238v). Ten sam czy inny Jan z Brudzewa, w r. 1447 mąż Marty, córki Bartosza, dziedzica w Gostyniu, która miała sprawę z Maciejem Borkiem z Osieczny, kasztelanem nakielskim (P.17 k.95v; Kośc.27 k.163). Owa Marta teraz ze swą siostrą Magdaleną zamężną Janiszewską, dziedziczki w Nowym Mieście, dały t. r. połowę Gostynia Maciejowi Borkowi z Osieczny wzamian za jego połowę w Nowym Mieście i wsiach przyległych (P.1380 k.32, 32v). Obie te siostry swoje części w połowie dóbr nowomiejskich dały t. r. rodzonemu stryjowi Janowi, dawniej z Gostynia teraz z Nowego Miasta dziedzicowi (ib. k.34), a w r. 1449 Marta trzecią część w owych dobrach dała swemu mężowi, zaś wraz z Magdaleną sprzedała wieś Boguszyno za 250 grz. Janowi z Brzostkowa (ib. k.79, 79v). Jan z Brudzewa część w Nowym Mieście oraz części w Dąbrówce, Klęce, połowę Komorza, Boguszyno, Pogwizdowo, Nawysz (?), części we wsi Chromiec w p. kośc. oraz części miasta i wsi Laskówka w p. pyzdr. wymienił z Jaśkiem Janiszewskim za wieś Galewo i część wsi Bogdałowo w p. kon. 1450 r. (P.1381 k.7v). Jan i Małgorzata żyli jeszcze 1459 (P.18 k.213v).
Brudzewscy z Brudzewa, dziś Brudzewka, w p. gnieźn., parafii Sławno. Mikołaj B. występował około r. 1426 (G.3 k.238). Mąż Swięchny, córki Piotra z Wronczyna, która na Brudzewko wniosła 50 grz. posagu (P.23 k.188). Mikołaj i syn jego wadzili się z Andrzejem i Janem, dziedzicami z Charzewa i z Janem Korzbokiem z Kiszkowa, więc 1453 r. założono między nimi vadium (P.852 II k.59v). Adam M. zw. "Koryto" (G.13 k.192) miał w r. 1481 termin z Mikołajem z Brudzewa (G.21 k.84), czy ojcem? Żona tego Adama była Anna, wdowa 1-o v. po Ogierzu Swiniarskim z Małych Swiniarek, która mu wniosła 60 grz. posagu (P.22 k.223). Adam zabił Swiętosława Popowskietgo, sam zaś nie żył już w r. 1493 (ib. k.39v). Jego syn Wojciech wraz z ojcem swym oprawił w r. 1489 na połowie swych dóbr w Brudzewie posag 70 grz. żonie swej Barbarze córce Dobiesława z Zakrzewa (G.13 k.157, 157v; P.1387 k.114). Córka Adama wyszła za Wojciecha z Węgorzewa i z nim miała córkę Annę, która wobec bezdzietności wuja Wojciecha B. (nazwanego w r. 1493 niegdy księdzem Wojciechem) była w r. 1493 spadkobierczynią dziada Adama B. Była wówczas żoną Macieja Lubowieckiego z Małych Lubowic (P.22 k.15). Ona "dziedzic" w Brudzewie, zwąca się też Brudzewską 1496 r. (G.16 k.141v, 142, 145v), zobowiązała się też w r. 1504 sprzedać sposobem wyderkafu za 60 grz. swe dobra macierzyste w Węgorzewie Mikołajowi Węgorzewskiemu (G.25 k.150). Drugim jej mężem był około r. 1513 Jan Przeborowski. Syn starszy Anny z pierwszego jej męża, Maciej, mający w r. 1514 lata sprawne, zwał się Brudzewskim (P.866 k.19v). W r. 1534 Agnieszka, żona "opatrznego" Pawła, mieszczanina w Skokak, w asyście Wawrzyńca Grzybowskiego stryja i Mikołaja Gackiego wuja, część swą macierzystą w Brudzewie i część w tej wsi odziedziczoną po śmierci rodzonej siostry Anny sprzedała za 130 grz. Wincentemu Zdzarowskiemu (P.1393 k.631v).
Brudzewscy różni. Marcin "Kornasz" z M. Piatku, niegdy z Brudzewa 1444 r. (I. Kal.3 k.38v). Marcin niegdy z Brudzewa, brat cioteczny Mikołaja i Jana, braci z Lipego, występował 1444 r. (P.1379 k.25v). Kasper niegdy B., syn zmarłego Macieja B., pozostawił w 1472 r. po opieką stryja Jana B. (Py.14 k.245). Dorota, w r.1499 żona, a w r. 1528 wdowa po Jakubie Sulańskim z Sulanek w p. kon. Regina, w r. 1594 wdowa po Wojciechu Popowskim. Dorota, w r. 1605 wdowa po Tomaszu Zielińskim. Jan i Agnieszka z Kolnickich spisali wzajemne dożywocie 1614 r. (P.1409 k.261v). Brat Benedykt, bernardyn, student filozofii, zmarł 1624.17/VII r. (Kantak, Kronika Bernardynów Bydg.). Mariannę, w r. 1630 żonę Marcina Jeziorkowskiego. Jan B., mąż Zofii Golińskiej, żony 1-o v. Mikołaja Biegańskiego, nie żyjący już 1636 r., której to żonie zapisał był sumę 1.650 zł. (P.1033 k.428v), 430).
Brudzyńscy cz. Brudzińscy, Brodzińscy h. Prawdzic z Brudzewa (dawniej zwanego Brudzino, Brodzino) w p. kcyńskim, koło Janówca.
Bracia rodzeni Bernard z Rogalina i Maciej. Ten ostatni dziedzic w Brodziniu występował w 1432 r. (G.5 k.84). W r. 1440 ów Maciej B. był mężem Anny z Tomic, wdowy 1-o v. po Mikołaju Malechowskim (P.14 k.94; Py.10 k.22). Oboje żyli jeszcze w r. 1443 (Py.10 k.33). Maciej nie żył już w r. 1448, miał z żony Anny z Tomic synów Jakuba i Macieja, którzy w r. 1448, w asyście rodzonego swego stryja Bernarda i wujów, rodzonego Mikołaja Tomickieogo i Mikołaja Iwieńskiego, połowę części we wsi Brodzino swej matce pod oprawę jej posagu 100 grz. (P.1380 k.19v). W r.1471 byli jeszcze nie podzieleni (G.8 k.103v). O Jakubie zob. niżej. Maciej był w r. 1477 plebanem w Sokolnikach (P.1386 k.85v). Wraz z bratem w r. 1485, niedzielni dziedzice w Brudzinie, wieś Wiktorowo w p. pozn. z prawem bliższości do Iwna sprzedali obaj za 600 grz. Jerzemu Tomickiemu (P.1387 k.32v). W r. 1487 był Maciej plebanem w Szubinie (G.22 k.112v). Był w l. 1497-98 wicewojewodą kaliskim (G.) W r. 1502 ręczył za ks. Jana Chełmskiego, kanonika kruszwickiego, wobec Jakuba Srzemskiego (P.859 k.224), a żył jeszcze 1504 r., kiedy występował obok swego bratanka Wojciecha jako współdziedzic w Brodzinie i Wiktorowie (P.24 k.45, 80v; 861 k.7). Ostatnio był plebanem w Łeknie, a nie żył już w r. 1512 (P.856 k.166v).
Jakub, syn Macieja i Anny, łowczy kaliski w l. 1476-98 (G.), w 1477 r. na połowie części otrzymanej z działu z bratem we wsi Brodzino oprawił t. r. 150 grz. posagu żonie swej Dorocie (P.1386 k.85v). Od Sędziwoja z Czarnkowa kupił w r. 1485 za 100 grz. połowę wsi Zakowo w p. gnieźn. (P.1387 k.14v), a od Macieja Żabickiego w r. 1487 nabył za 30 grz. jego część w tejże wsi (ib. k.68v). Na połowach Brodzina i Zakowa oprawił w r. 1493 posag 150 grz. żonie (ib. k.182). Żona Dorota wraz z siostrami kwitowała w 1502 r. swego rodzonego brata ks. Jana Chełmskiego, kanonika kruszwickiego, z dóbr rodzicielskich w Chełmie (P.859 k.223v). Jakub nie żył juś w r. 1511 kiedy owdowiała Dorota z synem swym Wojciechem nabyła sposobem wyderkafu od Mikołaja Włoszynowskiego sześć łanów osiadłych w Dziekczynie w p. kcyń. (P.786 s.291). Żyła jeszcze w r. 1515 (P.866 k.246). Córka Jakuba, Dorota, żona 1-o v. w l.1517-24 Jerzego Swinarskiego, 2-o v. w r. 1540 Wincentego Popowskiego. Syn Wojciech.
Wojciech, syn Jakuba i Doroty, wspomniany obok stryja ks. Macieja w r. 1501 (G.24 k.128v). Dworzanin królów Aleksandra i Zygmunta I, w r. 1517 na połowie Brodzina i Zakonowa oprawił posag 250 zł. żonie swej Annie Wąsoskiej, córce Ambrożego i Doroty Dziewierzewskiej (P.1392 k.144), która w r. 1528 jako spadkobierczyni Jana Wąsoskiego, dziedziczyła ww częściach wsi Wąsosze, Kępa i Dzierżysław w p. kon. i we wsi Żarczyno w p. kcyń. (P.871 k.8). W r. 1537 dostała od swej matki części Żarczyna i połowę pustej dziedziny Spiora w p. kcyń. (G.335a k.214v). W r. 1539 Wojciech zobowiązał się wobec Jakuba Łukomskiego stawić tę żonę, aby dokonała rezygnacji części w Kępie w p. kon. (G.32 k.110v), a w r. 1540 dał zobowiązanie stawienia jej do akt Michałowi Mirosławskiemu celem zrezygnowania mu przez nią za 100 grz. swych praw na wsi Kępka w p. kon. (ib. k.138v). W r. 1541, między 21 a 23/III, Wojciech został burgrabią ziemskim kcyńskim (Kc.10 k.167v, 168), a w r. 1542 był obok tego podwojewodzim (ib. k.225). Burgrabią kcyńskim był jeszcze 1551.28/XII r. (Kc.125 k.1v), ale już w r. 1550, będąc burgrabią grodzkim (ziemskim?) gnieźnieńskim, kupił za 420 zł. od ks. Mikołaja Małachowskiego Kępy i jego brata Stanisława Małachowskiego cz. Mościckiego ich części odziedziczone po stryju Macieju Małachowskim we wsi Sobiesiernie w p. gnieźn. (P.889 k.24v; 1395 k.521). T. r. na połowie Brudzina i Zakonowa dał zapis dożywocia swej żonie (G.225a k.371v). Nie żył już w r. 1554, kiedy Anna Wąsoska występowała jako wdowa (P.895 k.163, 164v). W r. 1558 dobra swe we wsiach: Wąsosze, Kępa Wielka w p. kon., Dzierżysław w p. gnieźn. i Żarczyno w p. kcyń. dała swym synom: Maciejowi, Wojciechowi i Marcinowi (P.1396 k.647). T. r. czując zbliżającą się śmierć dała synowi Wojciechowi plenipotentowi do sprawy z Marcinem Goryńskim o zabicie jej brata Ambrożego Wąsoskiego (P.1396 k.648). Żyła jeszcze w r. 1560 (P.902 k. 489). Córki Wojciecha i Anny: Agnieszka, w l. 1542-58 żona Mikołaja Padniewskiego. Anna, w r. 1554 1-o v. żona Adama Domasławskiego, w r. 1565 2-o v. żona Jana Dąbrowy, Regina wyszła w r. 1557, krótko po 15/I, za Wojciecha Popowskiego. Synowie: Maciej, Wojciech, Marcin i Kasper, w r. 1555 wszyscy czterej jeszcze małoletni (P.869 k.679). Z synów Wojciecha, Kasper zamordowany został w r. 1558 przez Jerzego Jabłkowskiego cz. Mileskiego i jego braci Klemensa i Wojciecha. Wizji ciała dokonano we dworze w Brodzinie 30/VI, a pogrzeb odbył się w Janowcu (Kc.22 k.191v). O pozostałych zob. niżej.
1. Maciej, syn Wojciecha i Wąsoskiej, wraz ze swą żoną Anną Jaktorowską, córką Sebastiana, kwitował w r. 1554 swych braci z dóbr po rodzicach (P.895 k.826). Wniosła mu ta żona 850 zł. posagu, którą to sumę matka Maciaja Anna Wąsoska oprawiła na połowie Żarczyna (P.1396 k.163). Maciej wraz z bratem Marcinem, a też w imieniu matki i pozostałych braci w r. 1557 zobowiązał się owdowiałej ciotce Dorocie Popowskiej płacić 6 zł. czynszu rocznego (G.36 k.36). na połowie Żarczyna w r. 1560 oprawił 1.000 zł. posagu swej już wspomnianej żonie, która przed tym aktem skasowała poprzednią oprawę uzyskaną od swej teściowej (P.1396 k.858v; 902 k.489). W r. 1567 mianował opiekunami swych dzieci żonę, Wojciecha B., Andrzeja i Jana Smuszewskich (P.911 k.242). Anna skasowała w r. 1574 swe dożywocie, a oprawę scedowała synowi Janowi, od męża zaś otrzymała zapis długu 500 zł. (Kc.24 k.298-299). Maciej umarł miedzy r. 1575 (P.926 k.49v) i 1577, kiedy to Anna Jaktorowska występowała już jako wdowa (G.51 k.187; Kc.17 k.50). Syn tej pary Jan, o którym niżej.
Jan, syn Macieja i Jaktorowskiej, mąż Jadwigi Nadborówny, córki Wojciecha, oprawił jej w r. 1577 na częściach Żarczyna posag 2.000 zł. (P.1398 k.743). Umarł tego samego jeszcze roku (Kc.17 k.173v). Był bezpotomny, a spadek po nim dostał się jego braciom stryjecznym, synom Marcina (G.56 k.34v). Pozywał ich w r. 1583 Jan Królikowski o zwrot szat, które pożyczył był zmarłemu (Kc.26 k.306, 434v). Nadborówna przed r. 1584 wyszła 2-o v. za Jana Karnkowskiego, podkomorzego dobrzyńskiego (Kc.121 k.335; P.964 k.834) i żyła jeszcze 1597 r. (Kc.122 k.551).
2. Wojciech, syn Wojciecha i Wąsoskiej, ur. około r. 1529, miał za młodych lat przebywać na dworach cesarzy Karola V i Ferdynanda I. W r. 1558 podzielił się z bratem Marcinem trzymanymi dotąd wspólnie częściami we wsiach Brodzino i pustej Zakonowo, w młynie Dziekczyńskim na rzece Wełnie, w Zakonowie oraz w danych im t. r. przez matkę wsiach Żarczyno, Wąsosze, Kępa Wielka, Dzierżysław (P.1396 k.647v, 648v, 649). Brodzino, Zakonowo i połowę młyna Dziekczyńskiego sprzedał w r. 1560 sposobem wyderkafu za 3.000 zł. bratu Maciejowi (P.906 k.116v; 1396 k.797v). Zostawszy księdzem, był w r. 1564 plebanem w Gozdowie (Py.179 k.811v). Brodzino, Zakonowo, połowę młyna Dziekczyńskiego sprzedał wyderkafem w r. 1562 za 2.000 zł. siostrze Annie, żonie Jana Dąbrowy (P.1398 k.440). Był sekretarzem królewskim i w r. 1566 kanonikiem sandomierskim. T. r. 30/IX instalowany na kanonię krakowską, kustoszem krakowskim został 1567.4/II r. Od Wojciecha Popowskiego kupił w r. 1577 za 200 zł. czwartą część młyna Dziekczyńskiego koło miasta Janowca (P.1398 k.742v), zaś t. r. od Andrzeja Włoszynowskiego kupił za 5.000 zł. wieś Dziekczyno (P.1398 k.773v). Wraz z bratankami po bracie Marcinie odziedziczone po bratanku Janie, synu Macieja, części w Żarczynie t. r. dał w dożywocie wdowie po tym Janie, Jadwidze Nadborównie (P.1398 k.777). Instalowany na kaninię katedralną gnieźnieńską 1584.30/IV r., występował w r. 1592 jako dziedzic Brodzina, Zakonowa, Dziekczyna i części Puzdrowa (G.64 k.485v). Był ponadto dziedzicem wsi Czulice i pustki Czernichowo w p. proszowskim. Umarł mając lat 66 w r. 1595. Taką datę podaje Wiśniewski na tej zasadzie, iż 1595.26/X r. kanonię sandomierską, którą Wojciech posiadał, objął już ktoś inny (Katalog, s.27). Korytkowski tekst napisu nagrobnego z katedry gnieźnieńskiej datę postawienia nagrobka przez bratanków, tj. czerwiec 1601 r., wziął mylnie za datę śmierci (Prałaci I, s.89-92). Gdyby Wojciech umarł w r. 1601, wobec swego wieku 66 lat, musiałby się urodzić w r. 1535, czyli po swym bracie Marcinie, który był bratem młodszym. Łętowski datę śmierci Wojciecha kładzie na r. 1594 (Katalog II, s. 100). Przesądza zresztą tę sprawę fakt, iż bratankowie dzielili się majatkiem stryja już w r. 1597. Na nagrobku herby: Prawdzic, Godziemba (Wąsowskiej) i podwójny Nałęcz, Doroty Chełmskiej żony Jakuba B. i Doroty Dziewierzewskiej.
3. Marcin, syn Wojciecha i Wąsoskiej, ur. około r. 1535, dokonał działów z bratem Wojciechem w r. 1558 (P.1396 k.648v, 649). Żeniąc się w r. 1560 z Agnieszką Popowską, córką Piotra z Swinar, zobowiązał się przed ślubem, 10/I, oprawić jej 1.100 zł. posagu (G.39 k.33). Oprawy 1.200 zł. posagu dokonał t. r. na połowie wsi Wąsoszee, Kępa, Dzierzysław (P.1396 k.802). Od Sebastiana Sulińskiego i jego małoletnich braci kupił w r. 1565 za 100 grz. części Małej Kępy (Z. Kon.6 k.238v). Burgrabia ziemski kcyński, kupił w r. 1571 od Andrzeja Rogalińskiego za 1.700 zł. cztery łany roli opustoszałej i jeden łan osiadły w Puzdrowie w p. kcyń. (P.1398 k.271v). Umarł mając lat 40, 1575.1/I r. w Gnieźnie, wedle Okolskiego i Niesieckiego otruty, pochowany w katedrze gnieźnieńskiej. Owdowiała Agnieszka z Popowskich części w Puzdrowie swoje oprawne a dziedziczne swych czterech synów, Macieja, Mikołaja, Stanisława i Stefana, sprzedała t. r. sposobem wyderkafu za 600 zł. Adamowi Kluczewskiemu, dziedzicowi innych części tamże (P.1398 k.561). Inny zapis z t. r. wymienia jako synów Marcina: Macieja, Mikołaja, Jana i Stefana (Kc.24 k.454), jeszcze inny z r. 1583 i 1584: Macieja, Marcina i Stefana (Kc.26 k.306, 434v). O tych dwóch, Janie i Marcinie, nie wiem nic więcej. Agnieszka umarła między r. 1579 i 1584 (P.933 k.485v; 942 k.400). O Mikołaju i Stefanie zob. niżej. Maciej pozostawał w r. 1584 pod opieką stryja ks. Wojciecha (P.942 k.400). Ostatnia o nim wzmianka w r. 1588 (P.950 k.174). Był bezpotomny (Kc.122 k.46v). Stanisław występował w l. 1575-79 (P.1398 k.561; Kc.17 k.280). Były też dwie córki, Anna, niezamężna w r. 1586 (G.62 k.257, 257v) w l. 1587-1600 żona Jana Starołęskiego, i Agnieszka, w l. 1596-1605 żona Wojciecha z Łukowa Zbyszewskiego, wydana za niego krótko po 1596.4/IX r.
1) Mikołaj, syn Marcina i Popowskiej, obok brata Stefana dziedzic wsi Kępa i Wąsosze w r. 1589 (I. Kon.23 k.534v), część dworu w Puzdrowcu sprzedał w r. 1592 za 1.650 zł. Janowi Janowskiemu (P.1400 k.983). Żenią się w r. 1595 z Anną Orzelską, córką Swiętosława, starosty radziejowskiego, i Barbary Dąbrowskiej, oprawił jej na krótko przed ślubem, 31/VII, na wsiach Brudzino, Dziekczyno, Zakonowo posag 5.000 zł. (P.1401 k.601v). W r. 1596 skwitował swego teścia z 1.000 zł. wyprawy swej żony (N.162 k.460). Z działu przeprowadzonego z bratem i aktykowanego w grodzie krakowskim w r. 1597, dotyczącego dóbr spadłych po stryju ks. Wojciechu i po matce. Mikołaj otrzymał Brodzino i pustkę Dziekczyno w p. kcyńskim, Zakonowo w p. gnieźn., Czulice i pustkę Czernichowo w p. proszowskim (P.1402 k.280v). Zaraz jednak potem Brodzino Dziekczyno i Zakonowo sprzedał za 15.000 zł. bratu Stefanowi (ib. k.282). Od brata Stefana kupił w r. 1598 za 12.000 zł. wsie Wąsosze, Kępka i Kępa (P.1402 k.772) i zaraz żonie swej Annie z Orla oprawił na tych wsiach posag 5.000 zł. (ib. k.773). Był w r. 1602 komornikiem ziemskim województwa kalskiego (I. Kon.30 k.532v; Py.131 k.314). Wzajemne dożywocie z żoną spisał w r. 1604 (P.1005 k.136v). T. r. jako spadkobierca stryja ks. Wojciecha kwitował Pawła Popowskiego (I. Kal.70 k.998). Wąsosze, Kępę i Kępkę sprzedał w r. 1604 za 16.000 zł. Stanisławowi Russockikemu (I. Kon.32 k.221), a żonie Annie z Orla oprawił w r. 1605 posag 5.000 zł. na wsi Linne i mieście Zamysłów w p. sier. (R. Kal.1 k.40). Anna t. r. kasowała swą oprawę na wsiach Wąsoszee, Kępka, i Kępa (I. Kal.71 s.624). Żył jeszcze w r. 1611, kiedy to siostra Zbyszewska zapisała mu dług 500 zł. (P.986 k.270). W r. 1620 Anna, już wtedy wdowa, brała w zastaw za 7.000 zł. od Adama z Wyszyny Grodzieckiej wsie Zbiersko w p. kal. i Brzezno w p. kon. (I. Kal.86 s.1168). Nie żyła już w r. 1624 (N.173 k.488). Synowie Mikołaja i Orzelskiej, Jan i Wojciech, córki żyjące w r. 1624: Marianna i Barbara, panny, Agnieszka i Katarzyna, zakonnice (I. Kal.90b s.1566).
(1) Jan, syn Mikołaja i Orzelskiej, cysters koronowski 1624 r., przeprowadzając t. r. działy z bratem Wojciechem, dał mu swe części rodzicielskie we wsiach: Linne, Chrapiewo, Dobrownica, Szymany w p. sieradzkim (N.223 k.559v). Był w r. 1646 przeorem w Koronowie (N.226 k.260v), a żył jeszcze w r. 1675, kiedy to bratanek ks. Stanisław zapisał mu 1.000 zł. (Kc.131 k.489).
Przeglądanie 1041 pozycji zakresu Bronowscy - Bzowscy.
2345[6]78910
